Umunsi umwe, urukwavu rwariruri kugenda kunkengero z’umugezi.
Iun tagon Kuniklo marŝis laŭ la riverbordo.
Invubu yari yo nayo, igiye kwitemberera no kurya ibyatsi byiza byicyatsi.
Hipo ankaŭ estis tie, kie li promenis kaj manĝis iom da bongusta verda herbo.
Invubu ntiyabonye urukwavu ikandagira itabishaka ku ikirenge cy’urukwavu. Urukwavu rutangira gusakuza ku invubu, “Wowe Nvubu! Ntureba ko uhagaze ku ikirenge cyange?”
Hipo ne vidis ke Kuniklo estis tie kaj ŝi senintence paŝis sur la piedo de Kuniklo. Kuniklo ekkriis al Hipo, “Vi, Hipaĉo! Ĉu vi ne vidis ke vi paŝas sur mia piedo?”
Invubu yasabye imbabazi urukwavu, “Mbabarira cyane. Sinigeze nkubona. Ihangane umbabarire!” Ariko urukwavu ntidwunvise rukomeza gusakuriza invubu, “Wabikoze kubushake! Umunsi umwe uzabona! Uzabyishyura!”
Hipo pardonpetis al Kuniklo, “Mi tre bedaŭras. Mi ne vidis vin. Mi petas vian pardonon!” Sed Kuniklo ne volis aŭskulti kaj li kriis al Hipo, “Vi faris tion intence! Iutage vi vidos! Vi pagos!”
Urukwavu rwaragiye gushaka umuriro ruravuga, “genda utwike invubu niva mu amazi kurya ibyatsi. Yarangandagiye!” Umuriro warasubishe, “Ntakibazo, rukwavu, nshuti yange. Nzakora icyo unsabye.”
Kuniklo iris trovi Fajron kaj diris, “Iru kaj bruligu Hipon, kiam ŝi elvenis de la akvo por manĝi herbon. Ŝi paŝis sur min!” Fajro respondis, “Neniu problemo, Kuniklo, mia amiko. Mi laŭ via demando faros.”
Nyuma, invubu yaririmo kurya ibyatsi kure hitaruye umugezi ubwo, “Whoosh!” Umuriro wagurumanaga. Ibirimi byatangiye gutwika umusatsi w’invubu.
Poste Hipo estis manĝante herbon malproksime de la rivero, kiam, “Vus!” Fajro ekflamiĝis. La flamoj ekbruligis la hararon de Hipo.
Invubu yatangiye kurira iriruka isanga amazi. Umusatsi wose wari watwitswe n’umuriro. Invubu yakomeze kurira, “Umusatsi wange watwitswe n’umuriro! Umusatsi wange wose wagiye! Umusatsi wange mwiza!”
Hipo ekploris kaj kuris al la akvo. Ŝia hararo tute forbrulis per la fajro. Hipo senĉese kriis, “Mia hararo forbrulis en la fajro! Mia hararo estas forbrulinta! Mia bela hararo!”
Urukwavu rwari rwishimye kubera ko umusatsi w’invubu wahiye. No kugeza uyumunsi, kubw’ubwoba bw’umuriro, invubu ntijya ijya kure hitaruye amazi.
Kuniklo ĝojis ke la hararo de Hipo estais forbrulinta. Kaj ĝis nun, pro timo de fajro, la hipopotamoj neniam iras malproksime de la akvo.
Basilio Gimo, David Ker
Carol Liddiment
Patrick Munyurangabo
ruanda
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
