Uyu ni Khalai. Afite impala irindwi. Izina rye risobanuye “umwiza” mu ururimi rwe, Lubukusu.
Jen Khalai. Ŝi havas sep jarojn. Ŝia nomo signifas “la bonulo” en ŝia lingvo, la lubukusa.
Khalai abyuka akavugana n’igiti cy’icunga. “Mbabarira giti cy’icunga, kura ubunini unaduhe amacunga ahiye menshi.”
Khalai vekiĝas kaj parolas al la oranĝujo. “Oranĝujo, mi petas, kresku granda kaj donu al ni multe da maturaj oranĝoj.”
Khalai ajya kw’ishuri. Munzira avugisha icyatsi. “Mbabarira cyatsi, kura uba icyatsi kurushaho kandi ntiwume.”
Khalai piediras al la lernejo. Survoje ŝi parolas al la herbo. “Herbo, mi petas, kresku verda kaj ne sekiĝu.”
Khalai aca ku indabyo zagasozi. “Mbabarira ndabyo, komeza mushibuke (muzane indabyo) mbashyire mu umusatsi wange.”
Khalai preterpasas sovaĝajn florojn. Floroj, mi petas, daŭre floru, tiel ke mi povos meti vin en mian hararon.
Kw’ishuli, Khalai avugisha avugisha igiti hagati mu mbuga. “Mbabarira giti, mera amashami manini kugirango tuge dusomera mutsi y’igicucu cyawe.”
En la lernejo Khalai parolas al la arbo en la centro de la korto. “Arbo, mi petas, kreskigu grandajn branĉojn, tiel ke ni povas legi sub via ombro.”
Khalai avugisha uruzitiro iruhande ry’ishuri rye. “Mbabarira ukure ukomere ukomere abantu ntibinshire.”
Khalai parolas al la arbedo, kiu ĉirkaŭas ŝian lernejon. “Mi petas, kresku forta kaj haltigu la malbonulojn enveni.”
Iyo Khalai agarutse murugo kuva kw’ishuli, asura igiti cy’icunga. “Amacunga yawe yari yera?” Khalai arabaza.
Kiam Khalai revenas hejmen de la lernejo, ŝi vizitas la oranĝujon. “Ĉu viaj oranĝoj jam estas maturaj?” demandas Khalai.
Khalai ariruhutsa, “Amacunga yawe aracyari icyatsi.” “Nzakubona ejo giti cy’amacunga,” Khalai aravuga. “Wenda uzaba unfitiye icunga rihiye!”
“La oranĝoj estas ankoraŭ verdaj,” Khalai suspiras. “Mi morgaŭ revidos vin, oranĝujo,” Khalai diras. “Eble tiam vi havos maturan oranĝon por mi!”
Ursula Nafula
Jesse Pietersen
Patrick Munyurangabo
ruanda
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
