kera, habayeho umuryango wishimye.
Iam estis feliĉa familio.
Ntibigeraga barwana hagati yabo. Bafashaga ababyeyi babo murugo no mu imirima.
Ili neniam interbatalis. Ili helpis siajn gepatrojn hejme kaj kampe.
Ariko ntibari bemerewe kwegera hafi umuriro.
Sed ili ne rajtis proksimiĝi al fajro.
Bagombaga gukora imirimo yabo yose mu ijoro. Kuberako bari bakozwe mu ibishashara!
Ili ĉiam devis nokte fari sian laboron. Ĉar ili estis faritaj el vakso.
Ariko umwe mu bahungu yifuzaga cyane kujya hanze kuzuba.
Sed unu el la knaboj sopiris eliri en la sunlumon.
Umunsi umwe kwifuza byari bikomeye cyane. Basaza be baramuburiye…
Iun tagon la sopiro estis tro forta. Liaj fratoj avertis lin…
Ariko byari bitinze! Yarayonze mu izuba rishyushye.
Sed jam estis tro malfrue! Li fluidiĝis pro la varmega suno.
Abana b’ibishashara barababaye kubona umuvandimwe wabo ayonga.
La vaksinfanoj tiel malĝojis vidi sian fraton forfandiĝi.
Ariko bakoze umupangu. Bakozemo ibishashara bya yonze mo inyoni.
Sed ili faris planon. Ili formis la fandiĝintan vakson kaj kreis birdon.
Batwaye muzaza wabo w’inyoni hejuru k’umusozi.
Ili transportis sian birdo-fraton supren al alta monto.
Ubwo izuba ryacyaga, yagurutse aririmba mu urumuri rw’igitondo.
Kaj kiam la suno leviĝis, li forflugis kantante en la matenlumo.
Southern African Folktale
Wiehan de Jager
Patrick Munyurangabo
ruanda
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
