እዚኣ ካላይ ትብሃል። ካላይ ሸውዓተ ዓመት እዩ ዕድሚኣ። ብቋንቋኣ፡ ቋንቋ ሉቡኩሱ ትርጉም ናይ ስማ ‘እታ ሕያወይቲ’ ማለት እዩ።
Jen Khalai. Ŝi havas sep jarojn. Ŝia nomo signifas “la bonulo” en ŝia lingvo, la lubukusa.
ካላይ ካብ ድቃሳ ተንሲኣ ንገረብ ብርቱኻን ትዛረቦ። “በጃኻ ገረብ ብርቱኻን፡ ገዚፍ ኴንካ እሞ ዕበ ብዙሕ ዝበሰለ ፍረታት ብርቱኻን ሃበና።”
Khalai vekiĝas kaj parolas al la oranĝujo. “Oranĝujo, mi petas, kresku granda kaj donu al ni multe da maturaj oranĝoj.”
ካላይ ናብ ቤት ትምህርቲ ብእግራ ትኸይድ። ኣብ መንገዳ ንሳዕሪ ትዛረቦ። “በጃኻ ሳዕሪ፡ ልሙዕ ኴንካ ብቘል ኣይትንቀጽ ድማ።”
Khalai piediras al la lernejo. Survoje ŝi parolas al la herbo. “Herbo, mi petas, kresku verda kaj ne sekiĝu.”
ካላይ ነቶም ዕምባባታት መሮር ተላግሶም። “በጃኹም ዕምባባታት፡ ፍንሽርሽር በሉ እሞ ኣብ ጸጕረይ ክሰዅዓኩም።”
Khalai preterpasas sovaĝajn florojn. Floroj, mi petas, daŭre floru, tiel ke mi povos meti vin en mian hararon.
ኣብ ቤት ትምህርቲ፡ ካላይ ነቲ ኣብ ማእከል ቀጽሪ ዘሎ ገረብ ትዛረቦ። “በጃኻ ገረብ፡ ዓበይቲ ጨናፍር እሞ ኣብቍል ንሕና ድማ ኣብ ትሕቲ ጽላልካ ኴና ከነንብብ።”
En la lernejo Khalai parolas al la arbo en la centro de la korto. “Arbo, mi petas, kreskigu grandajn branĉojn, tiel ke ni povas legi sub via ombro.”
ካላይ ነቲ ንቤት ትምህርታ ከቢብዎ ዘሎ ሓጹር ትዛረቦ። “በጃኻ ሓያል ኩን እሞ ሕማቓት ሰባት ናብዚ ከይኣትዉ ዕገቶም።”
Khalai parolas al la arbedo, kiu ĉirkaŭas ŝian lernejon. “Mi petas, kresku forta kaj haltigu la malbonulojn enveni.”
ካላይ ካብ ቤት ትምህርቲ ናብ ቤታ ምስተመልሰት፡ ነቲ ገረብ ብርቱኻን ትበጽሖ። “ፍረታት ብርቱኻን በሲልኩም ዶ?” ኢላ ካላይ ትሓቶም።
Kiam Khalai revenas hejmen de la lernejo, ŝi vizitas la oranĝujon. “Ĉu viaj oranĝoj jam estas maturaj?” demandas Khalai.
“እቶም ፍረታት ብርቱኻን ጌና ጉዕ እዮም ዘለዉ፡” ኢላ ካላይ ኣዕሚቛ ኣስተንፈሰት። “ጽባሕ የራኽበና ገረብ ብርቱኻን፡” በለት ካላይ። “ምናልባት ሽዑ ዝበሰለት ፍረ ብርቱኻን ትህበኒ ግዲ ትኸውን!”
“La oranĝoj estas ankoraŭ verdaj,” Khalai suspiras. “Mi morgaŭ revidos vin, oranĝujo,” Khalai diras. “Eble tiam vi havos maturan oranĝon por mi!”