Yeroo took matii gammachudhan jiratu tokkotu ture.
Iam estis feliĉa familio.
Wal-lolani hinbekan. Matii isaani manatis ta’e allati nigargaaru.
Ili neniam interbatalis. Ili helpis siajn gepatrojn hejme kaj kampe.
Garuu gara ibbiddati siquu dhorgamani turan.
Sed ili ne rajtis proksimiĝi al fajro.
Hojii isaani halkan hojachuu qaban. Sababin isaas matiin kuni gagaa irra hojataman!
Ili ĉiam devis nokte fari sian laboron. Ĉar ili estis faritaj el vakso.
Isaan kessaa mucaan tokko garu gara adduti bahuu fedhee ture.
Sed unu el la knaboj sopiris eliri en la sunlumon.
Kessaahu gaftokko bayee hawee garu obbolawan isaa isa dhorgan.
Iun tagon la sopiro estis tro forta. Liaj fratoj avertis lin…
Dhorgam suni bayee ture. Muccichi addu kessati baqee jira.
Sed jam estis tro malfrue! Li fluidiĝis pro la varmega suno.
Ijooleen gaga yeroo obbolessi isani baqu argudhan bayee aaran.
La vaksinfanoj tiel malĝojis vidi sian fraton forfandiĝi.
Sagantaa qaban turan. Gagaa baqee sana gara simbrooti gedaran.
Sed ili faris planon. Ili formis la fandiĝintan vakson kaj kreis birdon.
Obbolessa isaani simbirro kan gara gaara guddaa gessan.
Ili transportis sian birdo-fraton supren al alta monto.
Akkuma addun bateen sirbaa balali’aa deeman.
Kaj kiam la suno leviĝis, li forflugis kantante en la matenlumo.
Southern African Folktale
Wiehan de Jager
Demoze Degefa
oroma
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
