Tinigiin Akko isaa wajjiin jirta.
Tingi vivis kun sia avino.
Ishee wajjiin saawan eega ture.
Li gardis la bovojn kun ŝi.
Gaftokko rayaan dhufee ture.
Iun tagon la soldatoj venis.
Rayaan sun saawan fudhatan.
Ili forprenis la bovojn.
Tinigiifi akkoon isaa fiigani dhokatan.
Tingi kaj lia avino forkuris kaj kaŝis sin.
Hamma halkana’uti daggala kessaa dhokatan.
Ili kaŝis sin en la arbaro.
Sanaa booda rayaan nideebi’an.
Tiam la soldatoj revenis.
Akkoon Tinigii baala mukaa jala dhoksite.
Avino kaŝis Tingi sub la folioj.
Rayaan tokko garuu Tinigii gubba ejeta garuu inni oto hindubatin ture.
Unu el la soldatoj paŝis ĝuste sur li, sed li restis silenta.
Yeroo halli tasgaba’ee Tinigiifi akkon issa daggala kessa gadi bahan.
Kiam ĉio sendanĝeris denove, Tingi kaj lia avino elvenis.
Dafani loo’an gara manaa galan.
Ili ŝtelpaŝis hejmen silente.