Reiri al la rakontolisto
Khalai alankhula ku Zomela
Khalai parolas al kreskaĵoj
Ursula Nafula
Jesse Pietersen
David Sani Mwanza
Christine Mwanza
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
Uyu ndi Khalai. Ali ndi zaka zisanu ndi ziwiri. Dzina lake litanthauza kuti “wabwino” mucirankhulo cake, Lubukusu.
Jen Khalai. Ŝi havas sep jarojn. Ŝia nomo signifas “la bonulo” en ŝia lingvo, la lubukusa.
Khalai amauka ndikhulaku mtengo wa malalanje. “Conde mtengo wamalalanje, kula msinkhu ndipo utipatse malalanje ambiri akupsya.”
Khalai vekiĝas kaj parolas al la oranĝujo. “Oranĝujo, mi petas, kresku granda kaj donu al ni multe da maturaj oranĝoj.”
Khali apita ku sukulu. Pa njira, alankhula ku msipu. “Condemsipu, khalani obiriwira ndipo musaume.”
Khalai piediras al la lernejo. Survoje ŝi parolas al la herbo. “Herbo, mi petas, kresku verda kaj ne sekiĝu.”
Khalai apita pa maluwa amthengo. “Conde, maluwa, pitirizani kukula kuti ndikuikeni mu tsitsi langa.”
Khalai preterpasas sovaĝajn florojn. Floroj, mi petas, daŭre floru, tiel ke mi povos meti vin en mian hararon.
Ku sukulu, Khalai alankhula ku mtengo pakati pa sukulu. “Conde mtengo, khalani ndi nthambi zikulu kuti tiziwerengera pansi pa mtengo.
En la lernejo Khalai parolas al la arbo en la centro de la korto. “Arbo, mi petas, kreskigu grandajn branĉojn, tiel ke ni povas legi sub via ombro.”
Khalai alankhula ku maluwa ozungulirasukulu. “Conde, khalani olimba ndiponso letsani anthu oipa kulowa.”
Khalai parolas al la arbedo, kiu ĉirkaŭas ŝian lernejon. “Mi petas, kresku forta kaj haltigu la malbonulojn enveni.”
Pamene Khalai abwelera kunyumba kucokera kusukulu, ayendera mtengo wa malalanje. “Kodi malalanje ako apsya kale?” Afunsa Khalai.
Kiam Khalai revenas hejmen de la lernejo, ŝi vizitas la oranĝujon. “Ĉu viaj oranĝoj jam estas maturaj?” demandas Khalai.
Malalanje akalibe kupya,” anena Khalai. “Mwina, uzandikhalira ndi lalanje lakupya!”
“La oranĝoj estas ankoraŭ verdaj,” Khalai suspiras. “Mi morgaŭ revidos vin, oranĝujo,” Khalai diras. “Eble tiam vi havos maturan oranĝon por mi!”
Verkita de: Ursula Nafula
Ilustrita de: Jesse Pietersen
Tradukita de: David Sani Mwanza
Laŭtlegita de: Christine Mwanza