Μια μέρα, η μαμά πήρε πολλά φρούτα.
Iun tagon panjo aĉetis multe da fruktoj.
«Πότε μπορούμε να έχουμε μερικά φρούτα;» εμείς ρωτάμε. «Θα φάμε τα φρούτα απόψε» λέει η μαμά.
“Kiam ni povas manĝi la fruktojn?” ni demandas. “Ni manĝos la fruktojn ĉi-vespere,” diras panjo.
Ο αδερφός μου Ραχίμ είναι λαίμαργος. Γεύεται όλα τα φρούτα. Τρώει πολλά από αυτά.
Mia frato Rahim estas avida. Li gustumas ĉiujn fruktojn. Li manĝas multe da fruktoj.
«Κοίτα τι έκανε ο Ραχίμ!» φωνάζει ο μικρός μου αδερφός. «Ραχίμ είναι άτακτος και εγωιστής» λέω.
“Rigardu, kion faris Rahim!” mia frateto ekkriis. “Rahim petolemas kaj egoistas,” diras mi.
Η μητέρα είναι θυμωμένη με τον Ραχίμ.
Panjo koleras kontraŭ Rahim.
Εμείς επίσης είμαστε θυμωμένοι με τον Ραχίμ. Αλλά ο Ραχίμ δεν μετανιώνει.
Ni ankaŭ koleras kontraŭ Rahim. Sed Rahim ne bedaŭras.
«Δεν πρόκειται να τιμωρήσεις τον Ραχίμ;» ρωτάει ο μικρός αδερφός.
“Ĉu vi ne punos Rahim?” demandas mia frateto.
«Ραχίμ, σύντομα θα μετανιώσεις» προειδοποιεί η μαμά.
“Rahim, vi baldaŭ bedaŭros,” avertas panjo.
Ο Ραχίμ αρχίζει να νοιώθει άσχημα.
Rahim eksentas sin malbona.
«Πονάει το στομάχι μου» ψιθυρίζει ο Ραχίμ.
“Mia ventro doloras,” flustras Rahim.
Η μαμά ήξερε τι θα συμβεί. Τα φρούτα τιμωρούν τον Ραχίμ!
Panjo sciis ke tio okazos. La fruktoj punas Rahim!
Αργότερα, ο Ραχίμ μας ζητάει συγγνώμη. «Ποτέ δεν θα είμαι τόσο λαίμαργος ξανά» υπόσχεται. Και εμείς όλοι τον πιστεύουμε.
Poste Rahim petas pardonon al ni. “Mi neniam plu tiel avidos,” li promesas. Kaj ni ĉiuj kredas lin.