Elŝuti PDF-on
Reiri al la rakontolisto

ཀཱ་ལཱ་ཡི་ཀྱིས་རྩི་ཤིང་ལ་སྐད་ཆ་བཤད་པ། Khalai parolas al kreskaĵoj

Verkita de Ursula Nafula

Ilustrita de Jesse Pietersen

Tradukita de འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen

Laŭtlegita de པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon

Lingvo tibeta

Nivelo 2-a nivelo

Laŭtlegi la tutan rakonton

Legrapideco

Aŭtomate ludi la rakonton


འདི་ཀཱ་ལཱ་ཡི་དང་མོ་ལོ་བདུན་རེད། མོ་རང་གི་ཡུལ་སྐད་ལཱོ་བྷུ་ཀུ་སུ་ཞེས་པ་དེའི་ནང་ཀཱ་ལཱ་ཡིའི་ནང་དོན་ནི་བཟང་མོ་ཡིན།

Jen Khalai. Ŝi havas sep jarojn. Ŝia nomo signifas “la bonulo” en ŝia lingvo, la lubukusa.


ཀཱ་ལཱ་ཡི་ཡར་ལངས་ནས་ཚ་ལུ་མའི་སྡོང་པོ་ལ། སྐུ་མཁྱེན་ཚ་ལུ་མའི་སྡོང་པོ། ཡར་ཆེན་པོར་སྐྱེས་རྗེས་ང་ཚོར་ཚ་ལུ་མ་སྨིན་པ་མང་པོ་གནང་རོགས་ཞེས་ལབ་པ་རེད།

Khalai vekiĝas kaj parolas al la oranĝujo. “Oranĝujo, mi petas, kresku granda kaj donu al ni multe da maturaj oranĝoj.”


ཀཱ་ལཱ་ཡི་སློབ་གྲྭར་གོམ་པ་རྒྱབ་ནས་འགྲོ་གི་ཡོད་རེད། མོ་རང་འགྲོ་ཞོར་ལ་ལམ་གྱི་རྩྭར། སྐུ་མཁྱེན། རྩྭ་ལགས། ལྗང་མདོག་ཅན་ཞིག་ཏུ་སྐྱེས་ཏེ་མ་སྐམ་པར་བྱེད་རོགས་ཞེས་ལབ་པ་རེད།

Khalai piediras al la lernejo. Survoje ŝi parolas al la herbo. “Herbo, mi petas, kresku verda kaj ne sekiĝu.”


ཀཱ་ལཱ་ཡི་མེ་ཏོག་གི་འགྲམ་ནས་འགྲོ་ཞོར་ལ། མེ་ཏོག་ལགས། ཡག་པོར་བཞད་རོགས། དེ་ལྟར་བཞད་པ་ཡིན་ན་ཁྱེད་རང་ངའི་སྐྲ་གསེང་དུ་འཛུགས་ཆོག་གི་རེད་ཅེས་ལབ་པ་རེད།

Khalai preterpasas sovaĝajn florojn. Floroj, mi petas, daŭre floru, tiel ke mi povos meti vin en mian hararon.


སློབ་གྲྭའི་ར་སྐོར་དཀྱིལ་གྱི་སྡོང་པོ་དེར་ཡང་ཀཱ་ལཱེ་ཡིས། སྐུ་མཁྱེན་སྡོང་པོ། ཡལ་ག་ཆེན་པོ་སྐྱེས་ཤིག དེ་ལྟར་བྱུང་ན་ཁྱེད་ཀྱི་གྲིབ་མའི་འོག་ནས་ང་ཚོས་དེབ་ཀློག་ནས་བསྡད་ཐུབ་གི་རེད་ཅེས་ལབ་པ་རེད།

En la lernejo Khalai parolas al la arbo en la centro de la korto. “Arbo, mi petas, kreskigu grandajn branĉojn, tiel ke ni povas legi sub via ombro.”


སློབ་གྲྭའི་ཉེ་འདབས་ཀྱི་ཤིང་ཕྲན་ར་བར་ཀཱ་ལཱེ་ཡིས། མཁྲེགས་པོར་སྐྱེ་སྟེ་མི་ངན་པ་ཚོ་འདིའི་ནང་ལ་འཛུལ་མ་འཇུག་ཅེས་ལབ་པ་རེད།

Khalai parolas al la arbedo, kiu ĉirkaŭas ŝian lernejon. “Mi petas, kresku forta kaj haltigu la malbonulojn enveni.”


ཀཱ་ལཱ་ཡི་སློབ་གྲྭ་ནས་ཁྱིམ་དུ་ཕྱིར་ལོག་སྐབས་མོ་རང་ཚ་ལུ་མའི་སྡོང་པོའི་ཉེ་འགྲམ་དུ་ཕྱིན་ནས། ཁྱེད་རང་གི་ཚ་ལུ་མ་དེ་ཚོ་སྨིན་ཡོད་དམ་ཞེས་འདྲི་གི་ཡོད།

Kiam Khalai revenas hejmen de la lernejo, ŝi vizitas la oranĝujon. “Ĉu viaj oranĝoj jam estas maturaj?” demandas Khalai.


ཀཱ་ལཱེ་ཡི་ཡིས་དབུགས་རིང་ཞིག་གཏོང་བཞིན། ཚ་ལུ་མ་འདི་ཚོ་ད་དུང་ལྗང་ཁུ་རེད་འདུག་ཅེས་ལབ་པ་དང། སང་ཉིན་མཇལ་ཡོང་། དེ་དུས་ཁྱེད་རང་ཕལ་ཆེར་ངའི་ཆེད་དུ་སྨིན་ཡོད་ཀྱི་རེད་ཅེས་བཤད།

“La oranĝoj estas ankoraŭ verdaj,” Khalai suspiras. “Mi morgaŭ revidos vin, oranĝujo,” Khalai diras. “Eble tiam vi havos maturan oranĝon por mi!”


Verkita de: Ursula Nafula
Ilustrita de: Jesse Pietersen
Tradukita de: འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen
Laŭtlegita de: པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon
Lingvo: tibeta
Nivelo: 2-a nivelo
Fonto: Khalai talks to plants el la Afrika Rakontolibro
Krea Komunaĵo Permesilo
Ĉi tiu verko estas disponebla laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite 4.0 Tutmonda.
Opcioj
Reiri al la rakontolisto Elŝuti PDF-on