ཉིན་ཞིག རི་བོང་ཞིག་གཙང་ཆུའི་འགྲམ་ན་འགྲོ་གི་ཡོད་རེད།
Iun tagon Kuniklo marŝis laŭ la riverbordo.
མཚོ་ཕག་ཡང་ས་དེ་ན་ཡོད་ལ། ཁོས་ཀྱང་རྩྭ་ཟ་ཞོར་དུ་འཆམ་འཆམ་ལ་འགྲོ་གི་ཡོད་རེད།
Hipo ankaŭ estis tie, kie li promenis kaj manĝis iom da bongusta verda herbo.
མཚོ་ཕག་གིས་རི་བོང་དེ་ན་ཡོད་པ་མ་མཐོང། མཚོ་ཕག་གི་རི་བོང་ལ་རྡོག་རྫིས་ཤོར་སྐབས་རི་བོང་གིས་སྐད་ངར་ཆེན་པོས། མཚོ་ཕག ཁྱོད་ཀྱིས་ང་ལ་རྡོག་རྫིས་གཏོང་གི་ཡོད་པ་མཐོང་གི་མི་འདུག་གམ་ཅེས་བཤད་པ་རེད།
Hipo ne vidis ke Kuniklo estis tie kaj ŝi senintence paŝis sur la piedo de Kuniklo. Kuniklo ekkriis al Hipo, “Vi, Hipaĉo! Ĉu vi ne vidis ke vi paŝas sur mia piedo?”
མཚོ་ཕག་གིས་རི་བོང་ལ། དགོངས་དག ངས་ཁྱེད་རང་མཐོང་མ་སོང་། ང་ལ་ཁོང་ཁྲོ་མ་ཟ་རོགས་གནང་ཞེས་བཤད། ཡིན་ན་ཡང་། རི་བོང་གིས་མ་ཉན་པར་ཆུ་ཕག་ལ་སྐད་ཆེན་པོས། ཁྱོད་ཀྱིས་རྐང་བཙུགས་ནས་དེ་ལྟར་བྱས་པ་རེད། ཉི་མ་གཅིག་ཁྱོད་རང་གིས་ཧ་གོ་གི་རེད། ངས་སྐྱིན་པ་ལེན་རྒྱུ་ཡིན་ཞེས་ལབ་པ་རེད།
Hipo pardonpetis al Kuniklo, “Mi tre bedaŭras. Mi ne vidis vin. Mi petas vian pardonon!” Sed Kuniklo ne volis aŭskulti kaj li kriis al Hipo, “Vi faris tion intence! Iutage vi vidos! Vi pagos!”
རི་བོང་གིས་མེ་བཙལ་ནས། མཚོ་ཕག་གིས་ང་ལ་རྡོག་རྫིས་བཏང་བྱུང་། དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཁོ་རང་ཆུའི་ནང་ནས་རྩྭ་ཟ་བར་ཚུར་ཡོང་སྐབས་བསྲེག་ཤོག་ཅེས་བཤད། དེ་ལ་མེ་ཡིས། གྲོགས་པོ་རི་བོང་། སེམས་ཁྲལ་མ་བྱེད། ཁྱོད་རང་གི་རེ་བ་ལྟར་བྱེད་ཆོག་ཅེས་ལན་བཏབ།
Kuniklo iris trovi Fajron kaj diris, “Iru kaj bruligu Hipon, kiam ŝi elvenis de la akvo por manĝi herbon. Ŝi paŝis sur min!” Fajro respondis, “Neniu problemo, Kuniklo, mia amiko. Mi laŭ via demando faros.”
རྗེས་སུ། མཚོ་ཕག་གིས་ཆུ་ཁ་ནས་ཐག་རིང་ས་ཞིག་ཏུ་རྩྭ་ཟ་བཞིན་སྡོད་པའི་སྐབས། མེ་འབར་ནས་མཚོ་པག་གི་ལུས་ཀྱི་སྤུ་འཚིག་འགོ་བརྩམས།
Poste Hipo estis manĝante herbon malproksime de la rivero, kiam, “Vus!” Fajro ekflamiĝis. La flamoj ekbruligis la hararon de Hipo.
མཚོ་ཕག་ངུ་བཞིན་ཆུ་ཁར་རྒྱུག་ནས་སོང་། ཁོའི་ལུས་ཀྱི་སྤུ་ཚང་མ་མེ་ཡིས་ཚིག་པ་རེད། མུ་མཐུད་ནས་ངུ་ཞོར་འདི་ལྟར་ལབ། ངའི་སྤུ་མེ་ཡིས་ཚིག་སོང་། ངའི་སྤུ་འཇམ་པོ་དེ་ཚོ་མེད་པ་ཆགས་སོང་ཞེས་ངུས་པ་རེད།
Hipo ekploris kaj kuris al la akvo. Ŝia hararo tute forbrulis per la fajro. Hipo senĉese kriis, “Mia hararo forbrulis en la fajro! Mia hararo estas forbrulinta! Mia bela hararo!”
མཚོ་ཕག་གི་ལུས་པོའི་སྤུ་ཚིག་པས་རི་བོང་སེམས་པ་དགའ་བ་རེད། འདི་འདྲ་བྱུང་པའི་དབང་གིས་དུས་ད་ལྟ་ཡིན་ན་ཡང་མཚོ་ཕག་ཆུ་ཁ་ནས་ཐག་རིང་སར་རྩ་བ་ནས་འགྲོ་ནུས་ཀྱི་མེད།
Kuniklo ĝojis ke la hararo de Hipo estais forbrulinta. Kaj ĝis nun, pro timo de fajro, la hipopotamoj neniam iras malproksime de la akvo.
Basilio Gimo, David Ker
Carol Liddiment
འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen
པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon
tibeta
2-a nivelo
