ར་དང་ཁྱི། བ་མོ་གསུམ་ནི་གྲོགས་པོ་འཆམ་པོ་ཡོད་རེད། ཉིན་གཅིག་ཁོང་ཚོ་ལྷན་དུ་གླ་བྱེད་རླངས་འཁོར་ནང་ལ་ཕྱིན་པ་རེད།
Kapro, Hundo kaj Bovo estis tre bonaj amikoj. Iun tagon ili vojaĝis en taksio.
ཁོང་ཚོ་འབབ་ཚུགས་ལ་འབྱོར་ནས་མར་འབབ་སྐབས་ཁ་ལོ་བས་གླ་རྩིས་རྒྱག་རོགས་ཞེས་ལབ། དེ་ལྟར་བ་མོས་གླ་རྩིས་བརྒྱབ་པ་རེད།
Kiam ili atingis la finon de sia vojaĝo, la ŝoforo petis ilin pagi siajn tarifojn. Bovo pagis sian tarifon.
ཁྱི་ལ་དངུལ་སིལ་མ་མེད་པས་ཁ་ལོ་བར་གླ་ལས་ཏོག་ཙམ་མང་བ་སྤྲད་པ་རེད།
Hundo pagis iom pli, ĉar li ne havis la ĝustan monon.
ཁ་ལོ་བས་ཁྱི་ལ་དངུལ་ལྷག་མ་སློག་གྲབ་ཡོད་དུས་ར་ཡིས་གླ་མ་སྤྲད་པར་བྲོས་ནས་ཕྱིན་པ་རེད།
La ŝoforo estis dononta al Hundo lian monŝanĝon, kiam Kapro forkuris sen pagi ion ajn.
ཁ་ལོ་བ་ཧ་ཅང་རླུང་ལངས་པ་དང། ཁོས་ཁྱི་ལ་དངུལ་མ་སློག་པར་རླངས་འཁོར་བཏང་ནས་ཕྱིན་པ་རེད།
La ŝoforo tre incitiĝis. Li forkuris sen doni al Hundo lian monŝanĝon.
གནས་ཚུལ་དེ་ལྟར་བྱུང་བའི་རྐྱེན་གྱིས་དུས་དེ་ནས་བཟུང་། རླངས་འཁོར་ཞིག་མཐོང་ཚེ་ཁྱི་རྒྱུགས་ཕྱིན་ནས་ཁོ་རང་ལ་དངུལ་སློག་དགོས་མཁན་གྱི་ཁ་ལོ་བ་དེ་ཡོད་མེད་ལྟ་གི་ཡོད།
Tial, eĉ hodiaŭ, Hundo kuras al aŭto por rigardi enen kaj trovi la ŝoforon, kiu ŝuldas al li lian monŝanĝon.
ར་མས་རླངས་འཁོར་གྱི་སྒྲ་ཐོས་པ་དང་བྲོས་འགྲོ་གི་ཡོད། མོ་རང་གིས་སྔོན་ཆད་རླངས་འཁོར་གྱི་གླ་མ་སྤྲད་པས་འཛིན་བཟུང་བྱེད་ཀྱི་རེད་བསམ་ནས་ཞེད་ཀྱི་ཡོད།
Kapro forkuras de la sono de aŭto. Ŝi timas ke ŝi estos arestita, ĉar ŝi ne pagis sian tarifon.
རླངས་འཁོར་ཡོང་སྐབས་བ་མོ་ལ་དམིགས་བསལ་གྱི་སྣང་བ་གང་ཡང་མེད། མོ་རང་གིས་ཁ་ལོ་བར་གླ་ཆ་ཚང་སྤྲད་ཡོད་པས་ལྷོད་ལྷོད་ངང་རླངས་འཁོར་ལམ་ཁ་བརྒལ་ནས་འགྲོ་གི་ཡོད།།
Kaj bovo ne ĝenas sin, kiam aŭto venos. Bovo prenas sian tempon transirante la vojon, ĉar ŝi scias, ke ŝi pagis tutan sian tarifon.