Munshita yakale abantu tabaishibe nangu cimo. Tabaishibe ifyakubyala ifilimwa nangu ukupikula, ne fyakupanga amasembe. Lesa Nyambe uwali mumulu umutali ewakwete ukwiluka konse mucalo. Akusungilile munongo.
Longe, longe antaŭe la homoj ne sciis ion ajn. Ili ne sciis kiel farmi kultivaĵojn aŭ kiel teksi tukojn aŭ kiel fari ferajn ilojn. La dio Nyame supre en la ĉielo havis ĉiun saĝecon de la mondo. Li tenis ĝin sekura en argila kruĉo.
Bushiku bumo, Nyambe atile apele impoto yakwiluka kuli Anansi. aCilanshita Anansi alelolesha munongo, alesambililamo icintu cimo icipya. Cali icakusansamusha sana.
Unu tagon, Nyame decidis ke li donos la kruĉon de saĝeco al Anansi. Ĉiam kiam Anansi rigardis en la argilan kruĉon, li lernis ion novan. Ĝi estis tiel ekscita!
Ukuitemwa kwakwa Anansi atontokanya ati, “Nalasunga impoto bwino pamulu wacimuti. Pankuti ibefye yandi neka!” Epakupomba intambo iitaki kunongo nokuikaka pamala.
Efyo ayambile ukunina icimuti. Nomba cali icayafya ukunina icimuti nempoto, yalemupunka mumakufi cilanshita.
Avida Anansi pensis, “mi tenos la kruĉon ĉe la supro de alta arbo. Tiel mi povas havi ĉion por mi mem!” Li ŝpinis longan fadenon, bobenis ĝin ĉirkaŭ la argilan kruĉon kaj ligis ĝin al sia stomako. Li komencis grimpi la arbon. Sed estis malfacile grimpi la arbon kun la kruĉo frapanta liajn genuojn la tutan tempon.
Inshita yonse iyi, umwana umulumendo uwakwa Anansi aliminine mwisamba lyamuti aletamba. Epakusosa ati, “bushe tacayangukepo ngacakuti mwaka impoto panuma?” Efyo Anansi aeseshe ukukaka inongo panuma nokwanguka cayanguka.
La tutan tempon la juna filo de Anansi estis observanta malsupre ĉe la trunko de la arbo. Li diris, “Ĉu ne estus pli facile grimpi se vi anstataŭe ligus la kruĉon al via dorso?” Anansi provis ligi la argilan kruĉon plenan de saĝeco al sia dorso, kaj tio vere estis multe pli facila.
Bwangu bwangu afika napamulu wacimuti. Nomba atontonkaya ati, “ninebofye nfwile nakwata ukukwiluka konse, nomba umwana wandi acenjelapo ukuncila!” Anansi epakufulwa sana. Aposa nenongo panshi yacimuti.
Tujtuje li atingis la supron de la arbo. Sed tiam li haltis pensante, “mi devus esti tiu kiu havas ĉiun saĝecon sed jen mia filo estis pli lerta ol mi!” Anansi estis tiel kolera pri tio ĉi ke li ĵetis la argilan kruĉon malsupren for de la arbo.
Yatobaika pamushili. Efyo cilaonse asendeleko ukwiluka. Ukufuma apo, efyo abantu baishibe ukulima, ukupikula nokufula ifishimbi nafimbipo ifyo abantu baishiba ukucita.
Ĝi frakasiĝis en pecojn sur la tero. La saĝeco estis libera por dividiĝi inter ĉiuj. Kaj tiel la homoj lernis farmi, teksi tukojn, fari ferajn ilojn, kaj ĉiujn aliajn aferojn kiujn homoj scias fari.
Ghanaian folktale
Wiehan de Jager
Sandra Mulesu
bemba
3-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
