Elŝuti PDF-on
Reiri al la rakontolisto

Nankoko na Pungwa Kokino kaj Aglo

Verkita de Ann Nduku

Ilustrita de Wiehan de Jager

Tradukita de Sandra Mulesu

Lingvo bemba

Nivelo 3-a nivelo

Laŭtlegi la tutan rakonton Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.


Patile akantu, kaikele ngefi, nankoko na pungwa bali fibusa. Baleikala mumutende nefyuni fimbi. Tapali nefyalepupuka.

Iam Kokino kaj Aglo estis amikoj. Ili vivis en paco kun ĉiuj aliaj birdoj. Neniu el ili sciis flugi.


Bushiku bumo, kwaliponene insala. Pungwa aile alefwaya ifyakulya ukutali sana. Abweleleko ninshi nanaka sana. “Kufwile kwaba inshila yakwendelamo ukwabuka ukucula!”

Iun tagon regis malsato en la lando. Aglo devis paŝi tre malproksimen por trovi manĝaĵon. Ŝi revenis tre laca. “Devas esti pli facila maniero vojaĝi!” diris Aglo.


Panuma yakubuka ulucelo, Nankoko epakusanga inshilaimo iisuma. Efyo ayambile uku longanya amasako yaponene kufyuni fimbi. Tiyeni tubililile pamo aya amasako pamulu waaya twakwata. Limbi kuti catwangukilako mumyendele”.

Post bona dormo Kokino havis brilan ideon. Ŝi komencis kolekti la falintajn plumojn el ĉiuj siaj birdaj amikoj. “Ni kudru ilin kunen super niaj propraj plumoj,” ŝi diris. “Eble tio faros vojaĝi pli facila afero.”


Pungwa ewalifye nakela mumushi, ewabalilapo nokubila. Aipangila amapindo ayasuma sana nokupupukila mumulu umutali. Inkoko epakwashima akela, nomba yalifilwa ukubila kumulandu wakunaka. Epakusha akela pa kabati, nokuya mukupekanya ifyakulya fyabana.

Aglo estis la sola en la vilaĝo kun kudrilo, do ŝi komencis kudri unue. Ŝi faris al si paron da belaj flugiloj kaj flugis alta super Kokino. Kokino prunteprenis la kudrilon, sed ŝi baldaŭ laciĝis pri kudrado. Ŝi lasis la kudrilon sur la ŝranko kaj iris en la kuirejon por prepari manĝaĵon por siaj infanoj.


Nomba ifyuni fimbi fyalimwene uko pungwa apupwike. Epakulomba nankoko ukubashimako akele pakuti nabo babilileko amasako. Mukashitafye akanono, ifyuni ifing fyayamba ukulapupuka mumulu.

Sed la aliaj birdoj vidis Aglon flugi for. Ili petis Kokinon prunti al ili la kudrilon por fari flugilojn ankaŭ por ili mem. Baldaŭ birdoj flugis ĉie supre en la ĉielo.


Elyo icuni cakulekelesha caishile mukulomba akela, nankoko talipo. Efyo abana bakwe basendele akela nokwamba ukwangasha. Elyo banakile ukwangala, basile akela mumuchanga.

Kiam la lasta birdo redonis la pruntitan kudrilon, Kokino ne estis tie. Do ŝiaj infanoj prenis la kudrilon kaj ekludis kun ĝi. Kiam ili laciĝis pri la ludo, ili lasis la kudrilon en la sablo.


Mukasuba, pungwa efyo abwelele. Epakwipusha pakela pakuti alundeko amasako nayambi nokubililila ayanenwike elyo aile pabulendo bwakwe. Nankoko epakwamba ukufwaya. Afwaya mu cikini. Afwaya mulubansa, aleka tekakumoneka.

Poste tiun posttagmezon, Aglo revenis. Ŝi petis la kudrilon por ripari iujn plumojn kiuj malfiksiĝis sur ŝia vojaĝo. Kokino rigardis la ŝrankon. Ŝi rigardis en la kuirejon. Ŝi rigardis en la korton. Sed la kudrilo troviĝis nenie.


” Mpelakofye ubushiku bumo,” Nankoko apapata. “kuti wiasa bikako amasako kumapindo yobe nokupupuka ukuya mukufwaya ifyakulya nakabili”. Pungwa epakuti “nakupelafye ubushiku bumo, ngatawasange akela, ukampeka ukampela umwana obe umo ngamalipilo”.

“Nur donu al mi tagon,” Kokino petegis Aglon. “Tiam vi povos ripari vian flugilon kaj flugi por akiri manĝaĵon denove.” “Nur unu tagon pli,” diris Aglo. “Se vi ne trovos la kudrilon, vi devos doni al mi unu el viaj idoj kiel pagon.”


Ubushiku bwakonkelepo, elyo pungwa aishile, asangile nankoko alefwaya akela mumuchanga. Pungwa epakupupuka bwangu panshi nukwikatapo akameana kankoko. Nokuka senda. Ukufuma apopene lyonse pungwa naisa asanga nankoko alefwaya akela mumuchanga.

Kiam Aglo venis la venontan tagon, ŝi trovis Kokinon skrapantan en la sablo, sed neniu kudrilo. Do Aglo flugis tre rapide kaj kaptis unu el la idoj. Ŝi forportis ĝin. Ĉiam post tiam, kiam ajn Aglo aperas, ŝi trovas Kokinon skrapantan en la sablo por la kudrilo.


Ngakwaisa icinshigwa cakwa pungwa, nankoko alacenjesha abana bakwe. “Fumeni palwalala”. Elyo tumwasuka ati, “tatuli fipuba, tulebutuka”.

Kiam la ombro de la flugilo de Aglo falas sur la kampo, Kokino avertas siajn idojn. “Eliru el la nuda kaj seka tereno.” Kaj ili respondas, “Ni ne estas malsaĝuloj. Ni kuros.”


Verkita de: Ann Nduku
Ilustrita de: Wiehan de Jager
Tradukita de: Sandra Mulesu
Lingvo: bemba
Nivelo: 3-a nivelo
Fonto: Hen and Eagle el la Afrika Rakontolibro
Krea Komunaĵo Permesilo
Ĉi tiu verko estas disponebla laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite 3.0 Tutmonda.
Opcioj
Reiri al la rakontolisto Elŝuti PDF-on