Det var en gång en lycklig familj.
Iam estis feliĉa familio.
Barnen bråkade aldrig med varandra. De hjälpte sina föräldrar hemma och på åkrarna.
Ili neniam interbatalis. Ili helpis siajn gepatrojn hejme kaj kampe.
Men de fick inte gå nära eld.
Sed ili ne rajtis proksimiĝi al fajro.
De var tvungna att göra alla sina sysslor under natten eftersom de var gjorda av vax!
Ili ĉiam devis nokte fari sian laboron. Ĉar ili estis faritaj el vakso.
Men en av pojkarna längtade efter att gå ut i solen.
Sed unu el la knaboj sopiris eliri en la sunlumon.
En dag blev hans längtan för stark. Hans bröder varnade honom…
Iun tagon la sopiro estis tro forta. Liaj fratoj avertis lin…
Men det var för sent! Han smälte i den varma solen.
Sed jam estis tro malfrue! Li fluidiĝis pro la varmega suno.
Vaxbarnen blev så ledsna över att se sin bror smälta bort.
La vaksinfanoj tiel malĝojis vidi sian fraton forfandiĝi.
Men de tänkte ut en plan. De formade vaxklumpen till en fågel.
Sed ili faris planon. Ili formis la fandiĝintan vakson kaj kreis birdon.
De tog sin fågelbror upp till ett högt berg.
Ili transportis sian birdo-fraton supren al alta monto.
Och när solen gick upp flög han bort i morgonljuset.
Kaj kiam la suno leviĝis, li forflugis kantante en la matenlumo.
Southern African Folktale
Wiehan de Jager
Lena Normén-Younger
sveda
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
