Höna och Tusenfoting var vänner. Men de tävlade alltid med varandra. En dag bestämde de sig för att spela fotboll för att se vem som var den bästa spelaren.
Koko kaj Milpiedulo estis amikoj. Sed ili ĉiam konkuris unu kontraŭ la alia. Iun tagon ili decidis ludi futbalon por vidi, kiu estis la pli bona ludanto.
De gick till fotbollsplanen och började spela. Höna var snabb, men Tusenfoting var snabbare. Höna sparkade bollen långt bort, men Tusenfoting sparkade ännu längre bort. Höna började bli sur.
Ili iris al la ludkampo kaj ekludis. Koko estis rapida, sed Milpiedulo estis pli rapida. Koko piedbatis malproksimen, sed Milpiedulo piedbatis pli malproksimen. Koko eksentis sin malkontenta.
De bestämde sig för att avgöra med straffsparkar. Först fick Tusenfoting vara målvakt. Höna gjorde bara ett mål. Därefter var det Hönas tur att stå i mål.
Ili decidis ludi punŝoton. Unue, Milpiedulo estis la golulo. Koko gajnis nur unu golon. Tiam estis la vico de Koko gardi la golejon.
Tusenfoting sparkade bollen och gjorde mål. Tusenfoting dribblade och gjorde mål. Tusenfoting nickade bollen och gjorde mål. Tusenfoting gjorde fem mål.
Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo kapbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo gajnis kvin golojn.
Höna var arg över att hon hade förlorat. Hon var en mycket dålig förlorare. Tusenfoting började skratta eftersom hans kompis var så upprörd.
Koko koleregis, ĉar ŝi perdis la ludon. Ŝi estis tre malbona perdanto. Milpiedulo ekridis, ĉar lia amiko faris tiom da bruo pri tio.
Höna var så arg att hon öppnade näbben och svalde tusenfotingen.
Koko tiel koleris ke ŝi larĝe malfermis la bekon kaj forglutis la milpiedulon.
När Höna gick hem mötte hon Mamma Tusenfoting. Hon frågade: ”Har du sett mitt barn?” Höna sa ingenting. Mamma Tusenfoting blev orolig.
Dum Koko marŝis hejmen, ŝi renkontis Milpiedul-patrinon. Milpiedul-patrino demandis, “Ĉu vi vidis mian infanon?” Koko nenion diris. Milpiedul-patrino maltrankviliĝis.
Då hörde Mamma Tusenfoting en svag röst: ”Hjälp mig, mamma!” Mamma Tusenfoting såg sig omkring och lyssnade noga. Rösten kom från insidan av hönan.
Tiam Milpiedul-patrino aŭdis voĉeton. “Helpu min, panjo!” kriis la voĉo. Milpiedul-patrino ĉirkaŭrigardis kaj aŭskultis atente. La voĉo venis el ene de la koko.
Mamma Tusenfoting ropade: ”Använd tricket du kan, mitt barn!” Tusenfotingar kan ge dålig lukt och dålig smak. Höna började må illa.
Milpiedul-patrino ekkriis, “Uzu vian specialan povon, mia infano!” La milpieduloj povas fari malbonan odoron kaj malbonan guston. Koko eksentis sin malsana.
Höna rapade. Sedan svalde hon och spottade. Sedan nös hon och hostade. Och hostade. Tusenfotingen var äcklig!
Koko ruktis. Tiam ŝi glutis kaj kraĉis. Tiam ŝi ternis kaj tusis. Kaj tusis. La milpiedulo estis naŭzega!
Höna hostade tills hon hade hostat upp tusenfotingen som varit i hennes mage. Mamma Tusenfoting och hennes barn kröp upp i ett träd för att gömma sig.
Koko tusis, ĝis ŝi eltusigis la milpiedulon kiu estis en ŝia stomako. Milpiedul-patrino kaj ŝia infano suprenrampis sur arbo kaj kaŝis sin.
Sedan dess har hönor och tusenfotingar alltid varit fiender.
Ekde tiam la kokoj kaj la milpieduloj estis malamikoj.
Winny Asara
Magriet Brink
Emma Zarrat
sveda
3-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
