Kiam la formo proksimiĝis, ŝi vidis ke ĝi estas tre graveda virino.
Mwamanyazi koma mopanda mantha, kamwana kanasendera pafupi ndi mzimai. “Tifunika kuwasunga.,” anthu a kamwana kakazi anaganizira. “Tizamusunga ndi mwana wake bwino-bwino.
Sinĝena sed kuraĝa, la knabineto proksimiĝis al la virino. “Ni devas teni ŝin kun ni,” la popolo de la knabineto decidis. “Ni gardos ŝin kaj ŝian infanon sekure.”
La infano baldaŭ ekvenis. “Puŝu!” “Alportu kovrilojn!” “Akvo!” “Puuuuuŝŝŝŝŝuuu!!!”
Koma pamene anaona mwana wakhanda, aliyense analumpha modabwa. “Bulu?!”
Sed kiam ili vidis la infaneton, ĉiuj saltis malantaŭen ŝokite. “Azeno?!”
Aliyense anayamba kukangana. “Tinanena kuti tizasunga make pamozi ndi mwana wake bwino-bwino, ndipo tizacita motero,” ena anatero. “Koma azatibweretsera soka!” enanso ananena.
Ĉiuj ekdisputis. “Ni diris ke ni gardus la patrinon kaj la infanon sekure, kaj tion ni faros,” diris iuj. “Sed ili alportos al ni malbonŝancon!” diris aliuloj.
Cifukwa ca ico, mzimai anakhalanso yekha. Anabvutika kuganiza zomwe azacita ndi mwana wodabwisa. Anabvutika kuziganizira cocita..
Kaj tiel la virino trovis sin sola denove. Ŝi demandis sin, kion ŝi faru kun tiu stranga infano. Ŝi demandis sin, kion ŝi faru kun si mem.
Koma pothera, anavomera kuti bulu anali mwana wake ndipo anali mai wake.
Sed finfine ŝi devis akcepti ke li estas ŝia infano kaj ŝi estas lia patrino.
Tsopano, ngati mwana anakhala cimodzimodzi, ndi thupi ing’ono, zinthu zinakakhalako mosiyana. Koma bulu anakula ndi kukula kufikira nthawi yomwe sankakhala pa msana pa mai wake. Ndipo mkhalidwe wake unasiyana ndi munthu. Amai ake anli olema nthawi zambriri komanso aukali. Nthawi zina, anatuma mwana kucita nchito zomwe zinafunikira kucitika ndi nyama.
Nu, se la infano restis same malgranda, ĉio eble okazus alie. Sed la azeninfano grandiĝis kaj grandiĝis, ĝis li ne plu trovisi lokon sur la dorso de sia patrino. Kaj kiom ajn li klopodis, li ne povis konduti sin kiel homo. Lia patrino estis ofte laca kaj ĉagrenita. Iufoje ŝi devigis lin fari bestan laboron.
Msokonezo ndi mkwiyo unakula mu mtima wa bulu. Anali kulephela kucita zirizonse. Analephela kukhali ndi mkhalidwe weni weni. Anali okwiya kotero kuti, tsiku lina, anamenyela amai ake pansi.
Konfuzo kaj kolero kreskiĝis en Azeno. Li ne faru ĉi tion kaj li ne faru tion ĉi. Li ne kondutu sin tiel kaj li ne kondutu sin tiel. Li tiel koleriĝis ke iutage li piedbatis sian patrinon al la tero.
Azeno pleniĝis de honto. Li forkuris tiom malproksimen kaj tiom rapide kiom li povis
Pa nthawi imene analeka kuthamanga, unali usiku, Bulu anasowa. “Hee, hyu?” ananong’oneza ku mdima. Anafika pamathero. Anayamba kusanduka. Anagona mu tulo twatukulu twa mabvuto.
Kiam li ĉesis kuri, estis jam nokto, kaj Azeno perdiĝis. “I-a?” li flustris al la mallumo. “I-a?” ĝi resonis al li. Li estis sola. Li buklis sin strikte en pilkoformo kaj eniris profundan kaj maltrankvilan dormadon.
Bulu anauka ndi kupeza nkhalamba iri kumuyangana. Anayangana mu maso a nkhalambayo ndi kuyamba kukhala ndi ciyembekezo.
Azeno vekiĝis kaj vidis strangan maljunulon, kiu fikse rigardis lin desupre. Li rigardis en la okulojn de la maljunulo kaj eksentis iom da espero.
Bulu anapita kukakhala ndi nkhalamba ija, imene inam’phunzitsa njira zambiri zomwe angakhaliremo. Bulu anamvetsera ndi kuphunzira, cimodzi-modzi nkhalamba nayenso inamvetsera ndi kuphunzira. Anathandizana ndipo anaseka pamodzi.
Azeno restis kun la maljunulo, kiu instruis lin pri multaj diversaj manieroj vivteni sin. Azeno aŭskultis kaj lernis, samkiel la maljunulo. Ili helpis unu la alian, kaj ili kune ridis.
Tsiku lina m’mawa, nkhaalamba inapempha Bulu kuti ainyamule kuipereka pa mwamba pa phiri.
Iun matenon la maljunulo petis Azeno-n porti lin al montopinto.
Alte inter la nuboj ili dormiĝis. Azeno sonĝis, ke lia patrino malsanas kaj vokis lin. Kaj tiam li vekiĝis…
….Mithambo inasowa pamozi ndi mzake, nkaalamba ija.
… la nuboj estis malaperintaj, kune kun lia amiko, la maljunulo.
Bulu pomaliza anadziwa zomwe anafunika kucita.
Azeno finfine sciis, kion fari.
Bulu anapeza amai ake, okha ali kulirira mwana wao wosowa. Anapenyana kwakanthawi. Kenaka anakumbatirana mwamphamvu.
Azeno trovis sian patrinon, solan kaj funebrantan sian perditan infanon. Ili fikse rigardis unu la alian longtempe. Kaj tiam forte brakumis unu la alian.
Lindiwe Matshikiza
Meghan Judge
David Sani Mwanza
Christine Mwanza
njanĝa
3-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
