ဒးကာလမွဲတ္ၚဲ၊ ဗတာဲမွဲ ကွာ်ဒၟံင် ဇိုင်ကြုင်မွဲရ။
Iun tagon Kuniklo marŝis laŭ la riverbordo.
ချေဟ်ဍာ်မွဲဂှ်လေဝ် နွံဒၟံင် ပ္ဍဲဇိုင်ကြုင်ဂှ်ကီုတုဲ စဒၟံင်ချောဲ ၜတ်တ်ခိုဟ်ဟ်တအ်ရ။
Hipo ankaŭ estis tie, kie li promenis kaj manĝis iom da bongusta verda herbo.
ချေဟ်ဍာ် ဟွံဆဵု ဗတာဲတုဲ သီုစိုတ်ဟွံမဲမွဲသာ် ညးတေအ် လိုန်ဒး ဇိုင်ဗတာဲဂှ်ရ။ ဗတာဲဂှ် ကရေဲဟီုကဵု ချေဟ်ဍာ် “ဟေ ချေဟ်ဍာ်၊ ၝ ဟွံဆဵုဟာ၊ ၝ လိုန်စုတ် ဇိုင်အဲရ?”
Hipo ne vidis ke Kuniklo estis tie kaj ŝi senintence paŝis sur la piedo de Kuniklo. Kuniklo ekkriis al Hipo, “Vi, Hipaĉo! Ĉu vi ne vidis ke vi paŝas sur mia piedo?”
ချေဟ်ဍာ် ဒုင်ဂုန် ကုဗတာဲ၊ “သၠးအခေါင်ညိ၊ အဲ ဟွံဆဵုဗှ်။ လ္ပကေတ်ဒုဟ်ညိ!” ဆဂး ဗတာဲဂှ် ဟွံကဠင်တုဲ ဆက်ဟီု “ၝ ပကေတ်တ်ရ။ မွဲတ္ၚဲတှ်ေ ၝ ဂွံဆဵု ကဵုအဲရ။”
Hipo pardonpetis al Kuniklo, “Mi tre bedaŭras. Mi ne vidis vin. Mi petas vian pardonon!” Sed Kuniklo ne volis aŭskulti kaj li kriis al Hipo, “Vi faris tion intence! Iutage vi vidos! Vi pagos!”
ဗတာဲ အာဇရေင် ပၟတ်တုဲ ဟီု”အာ၊ အာစံင် ချေဟ်ဍာ်၊ ကာလဍေဟ်တိုန်ကၠုင် သြင် ကၠုင်စချောဲတှ်ေ။ ဍေဟ် လိုန်စုတ်လဝ် ဇိုင်အဲ။” ပၟတ်သှ်ကဵု “ယွံ ရဲ၊ မုလ္ပဂွိင်။ အဲဖန်ကဵုဏောဝ် အတိုင်ဗှ်ေ မအာတ်မိက်လဝ်ဂှ်။”
Kuniklo iris trovi Fajron kaj diris, “Iru kaj bruligu Hipon, kiam ŝi elvenis de la akvo por manĝi herbon. Ŝi paŝis sur min!” Fajro respondis, “Neniu problemo, Kuniklo, mia amiko. Mi laŭ via demando faros.”
ခြာဟွံလအ်၊ ချေဟ်ဍာ်ဂှ် စဒၟံင်ချောဲ သ္ၚောဲကဵု ကြုင်ဂှ်၊ ဝုဟ်! မွဲတဲဓဝ် ပၟတ်ဂဵုတိုန်။ ပၟတ်ဂှ် စံင်ထောအ် သောဲ ချေဟ်ဍာ်ရ။
Poste Hipo estis manĝante herbon malproksime de la rivero, kiam, “Vus!” Fajro ekflamiĝis. La flamoj ekbruligis la hararon de Hipo.
ချေဟ်ဍာ် ကရေဲတုဲ ဒြေပ်စှ်ေဍာ်ရ။ သော်ညးတေအ် သီုဖအိုတ် တူအာပၟတ်ဖအိုတ်ရ။ ချေဟ်ဍာ် လရိုအ်၊ “သောဲအဲ တူအာပၟတ်အိုတ်အး၊ အဲသော် ခလာတ်အာရ! သော်အဲကျေဝ်ကျေဝ်ဂှ် အိုတ်အာဣယျ!”
Hipo ekploris kaj kuris al la akvo. Ŝia hararo tute forbrulis per la fajro. Hipo senĉese kriis, “Mia hararo forbrulis en la fajro! Mia hararo estas forbrulinta! Mia bela hararo!”
ဗတာဲဂှ်မိပ် သော်ချေဟ်ဍာ်ဂှ် တူအိုတ်။ ဟိုတ်ဂှ်ရ စဵုကဵု တ္ၚဲဏအ် ချေဟ်ဍာ်ဂှ် ဟိုတ်နူဖေက်ပၟတ်တုဲ ဟွံဂံင်အာ သ္ၚောဲသ္ၚောဲ နူကဵု ဍာ်။
Kuniklo ĝojis ke la hararo de Hipo estais forbrulinta. Kaj ĝis nun, pro timo de fajro, la hipopotamoj neniam iras malproksime de la akvo.
Basilio Gimo, David Ker
Carol Liddiment
Bee Htaw Monzel
mon
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
