Sakiima did liv wid im pierens dem an im fuor iez uol sista. Dem did liv pan wahn rich man lan. Dem tach ous did de a di en a wahn lain a chrii.
Sakima vivis kun siaj gepatroj kaj sia kvarjara fratino. Ili vivis sur la tereno de riĉulo. Ilia pajlo-tegmenta kabano staris je la fino de arbovico.
Wen Sakiima a did chrii iez uol, im get sik an im get blain. Sakiima a did wahn talentid bwaai pikni.
Kiam Sakima havis tri jarojn, li malsanis kaj perdis sian vidon. Sakima estis talentplena knabo.
Sakiima du uoliip a tingz we ada siks iez uol bwaai pikni kudn du. Far instans, im kuda siddong wid di uol piipl dem fram di vilij an taak bout impuotant mattaz.
Sakima faris multajn aferojn, kiujn aliaj sesjaraj knaboj ne faris. Ekzemple li povis sidi kun la pli aĝaj vilaĝanoj kaj diskuti gravajn aferojn.
Sakiima pierens dem did wok a di rich man yaad. Dem lef out orli inna di maanin an kom bak liet inna di iivlin. Sakiima stie wid im likl sista.
La gepatroj de Sakima laboris ĉe la domo de la riĉulo. Ili eliris la hejmon frumatene kaj revenis malfrue vespere. Sakima estis lasita kun sia fratineto.
Sakiima did lov fi sing sang. Wan die im mada aks im se, “A we yu lorn dem song de fram, Sakiima?”
Sakima ŝategis kanti kantojn. Iun tagon lia patrino demandis lin, “De kie eklernis vi tiujn ĉi kantojn, Sakima?”
Sakiima ansa se, “Dem jos kom tu mi, mama. Mi ier dem inna mi ed an den mi sing dem.”
Sakima ripondis, “Ili simple venas, patrino. Mi aŭdas ilin en mia kapo kaj tiam mi kantas.”
Sakiima laik wen im sing fi im likl sista, espeshali, ef shi did fiil onggri. Im sista uda lisn tu im a sing im fievarit sang. Shi wuda tek taim rak tu di myuuzik an it wuda mek shi kaam dong.
Sakima ŝatis kanti por sia fratineto, precipe se ŝi malsatis. Lia fratino aŭskultus lin kanti sian plej ŝatatan kanton. Ŝi kutimis svingiĝi laŭ la trankviliga melodio.
“Sing it agen an agen, Sakiima,” im sista wuda beg im se. Sakiima wuda du it an sing it uova an uova agen.
“Ĉu vi povas kanti ĝin ree kaj ree, Sakima?” lia fratino petis lin. Sakima do akceptis kaj kantis ĝin ree kaj ree.
Wan iivlin wen im pierens dem kom bak uom, dem did kwaiyat-kwaiyat. Sakiima did nuo se sopm did rang.
Iun vesperon, kiam liaj gepatroj revenis hejmen, ili tre silentis. Sakima sciis ke io ne ĝustas.
“A wa rang mama, papa?” Sakiima aks dem se. Sakiima fain out se di rich man son misn. Di man did fiil bad an laik im neva av nobadi.
“Kio ne ĝustas, patrino, patro?” Sakima demandis. Sakima sciĝis ke la filo de la riĉulo mankas. La viro estis tre malĝoja kaj soleca.
“Mi kyan sing fiim. Im mait fiil api agen,” Sakiima tel im pierens dem se. Bot im pierens dem neva pie im no main. “Im a wahn rich-rich man. Yu a jos wahn blain bwaai pikni. Yu tingk se yu sang kyan elp im?”
“Mi povas kanti por li. Li eble feliĉos denove,” Sakima diris al siaj gepatroj. Sed liaj gepatroj malakceptis lin. “Li estas tre riĉa. Vi nur estas blinda knabo. Ĉu vi kredas ke via kanto povos helpi lin?”
Bot Sakiima neva stap. Im likl sista bak im. Shi se, “Sakiima sang dem mek mi fiil beta wen mi onggri. Dem wi mek di rich man fiil beta tu.”
Tamen Sakima ne rezignis. Lia fratineto subtenis lin. Ŝi diris, “La kantoj de Sakima trankviligas min, kiam mi malsatas. Ili trankviligos ankaŭ la riĉulon.”
Di neks die, Sakiima aks im likl sista fi kyari im go a di rich man yaad.
La sekvan tagon Sakima petis sian fratineton gvidi lin al la domo de la riĉulo.
Im stan op anda wahn big winda an staat fi sing im fievarit sang. Likl bai likl yu kuda si di rich man ed staat shuo chuu di big winda.
Li staris sub granda fenestro kaj ekkantis sian plej ŝatatan kanton. Malrapide la kapo de la riĉulo ekaperis tra la granda fenestro.
Di woka dem stap we dem a du. Dem lisn tu Sakiima nais sang. Bot wan man se, “Nobadi kudn komfat di baas. Da blain bwaai pikni ya tingk se im kyan komfat im?”
La laboristoj haltigis sian laboron. Ili aŭskultis la belan kanton de Sakima. Sed unu el la viroj diris, “Neniu povis konsoli la ĉefon. Ĉu tiu blinda knabo kredas ke li povas konsoli lin?”
Sakiima di don sing im sang an ton roun fi lef. Bot di rich man ori op an se, “Du sing agen.”
Sakima finis la kantadon kaj turniĝis por foriri. Sed la riĉulo rapidis eksteren kaj diris, “Mi petas, kantu denove.”
Siem taim, tuu man kom a kyari sumadi pan wahn schrecha. Dem di fain di rich man son biit op an lef a ruod said.
Ĝuste tiumomente du viroj venis portante iun sur homportilo. Ili trovis la filon de la riĉulo batitan kaj forlasitan sur la flanko de la vojo.
Di rich man did api so til fi siim son agen. Im gi Sakiima a prezent kaaz im did komfat im. Im kyari im son an Sakiima go a aaspital so Sakiima kuda get bak im sait.
La riĉulo tiel ĝojis revidi sian filon. Li rekompencis Sakima por konsili lin. Li kunprenis sian filon kaj Sakima al la malsanulejo por regajnigi la vidon al Sakima.
Ursula Nafula
Peris Wachuka
Georgette McGlashen
kreola (jamajka)
3-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
