Wan die, Rabit did a waak nier di riva.
Iun tagon Kuniklo marŝis laŭ la riverbordo.
Ipo did de-de tu, a tek taim waak an a nyam som griin graas.
Hipo ankaŭ estis tie, kie li promenis kaj manĝis iom da bongusta verda herbo.
Ipo neva si se Rabit di de-de an step pan Rabit fut bai aksident. Rabit staat baal aaf Ipo an se, “Yu Ipo! Yu no si se yu a step pan mi fut?”
Hipo ne vidis ke Kuniklo estis tie kaj ŝi senintence paŝis sur la piedo de Kuniklo. Kuniklo ekkriis al Hipo, “Vi, Hipaĉo! Ĉu vi ne vidis ke vi paŝas sur mia piedo?”
Ipo se sari tu Rabit, “Mi riili sari. Mi neva si yu. Du beg yu paadn!” Bot Rabit udn lisn an im baal aafa Ipo, “Yu dwiit fi spait! Wan die, yu wi si! Yu gwain pie!”
Hipo pardonpetis al Kuniklo, “Mi tre bedaŭras. Mi ne vidis vin. Mi petas vian pardonon!” Sed Kuniklo ne volis aŭskulti kaj li kriis al Hipo, “Vi faris tion intence! Iutage vi vidos! Vi pagos!”
Rabit go luk fi Faiya an tel im se, “Gwaan, bon op Ipo wen shi kom outa di waata fi nyam graas. Shi did step pan mi! Faiya ansa se, “No prablem, Rabit, mi fren. Mi wi du we yu aks.”
Kuniklo iris trovi Fajron kaj diris, “Iru kaj bruligu Hipon, kiam ŝi elvenis de la akvo por manĝi herbon. Ŝi paŝis sur min!” Fajro respondis, “Neniu problemo, Kuniklo, mia amiko. Mi laŭ via demando faros.”
Lieta, Ipo did a nyam graas faar fram di riva wen, “Wush!” Faiya ton inna wahn big faiyabaal. Di faiya staat bon aaf Ipo ier.
Poste Hipo estis manĝante herbon malproksime de la rivero, kiam, “Vus!” Fajro ekflamiĝis. La flamoj ekbruligis la hararon de Hipo.
Ipo staat fi baal an ron go inna di waata. Di faiya bon aaf aal a ar ier dem. Ipo no stap baal, “Mi ier get bon aaf inna di faiya! Aal a mi ier gaan! Mi priti ier!”
Hipo ekploris kaj kuris al la akvo. Ŝia hararo tute forbrulis per la fajro. Hipo senĉese kriis, “Mia hararo forbrulis en la fajro! Mia hararo estas forbrulinta! Mia bela hararo!”
Rabit did glad se Ipo ier get bon aaf. An tu dis die, chuu fried fi faiya, Ipo neva stie faar fram waata.
Kuniklo ĝojis ke la hararo de Hipo estais forbrulinta. Kaj ĝis nun, pro timo de fajro, la hipopotamoj neniam iras malproksime de la akvo.