Bak inna di diez, chrii gyal pikni go kalek faiyastik.
Antaŭ longa tempo tri knabinoj eliris por kolekti brullignon.
Di die did at, so dem go dong a di riva fi swim. Dem ramp an splash op an swim inna di waata.
Varmegis, do ili iris malsupren al la rivero por naĝi. Ili ludis kaj ŝprucis kaj naĝis en la akvo.
Aal af a sodn, dem riyalaiz se di taim liet. Dem ori op an go bak a di vilij.
Subite ili ekkonsciis ke estas jam malfrue. Ili rapidis hejmen al la vilaĝo.
Wen dem nieli riich uom, Nuozibele put ar an a ar nek. Shi figet ar chien! “Du, kom bak wid me!” shi beg ar fren dem. Bot ar fren dem se it did tuu liet.
Kiam ili preskaŭ alvenis hejmen, Nozibele metis sian manon sur la kolon. Ŝia kolĉeno estis forgesita! “Mi petas, revenu kun mi!” ŝi petis siajn amikojn. Sed ŝiaj amikoj diris ke estis jam tro malfrue.
So Nuozibele go bak a di riva bai arself. Shi fain di chien an did a ori op go uom. Bot shi get laas inna di daaknis.
Do Nozibele reiris sola al la rivero. Ŝi trovis la kolĉenon kaj rapidis hejmen. Sed ŝi perdiĝis en la mallumo.
Wie out shi si lait a kom fram wahn ot. Shi ori op an go tuwaadz it an nak pan di duor.
Malproksime ŝi vidis lumon el kabano. Ŝi rapidis al ĝi kaj frapis je la pordo.
Shi did fraitn so tel, wahn daag uopm di duor an se, “Wa yu waahn?” “Mi laas an mi niid somwe fi slip,” Nuozibele se. “Kom iihn, ar mi ago bait yu!” di daag se. So Nuozibele go iihn.
Surprize al ŝi, hundo malfermis la pordon kaj diris, “Kion vi volas?” “Mi perdiĝas kaj bezonas lokon por dormi,” diris Nozibele. “Eniru, alie mi mordos vin!” diris la hundo. Do Nozibele eniris.
Den di daag se, “Kuk fi mi!” “Bot mi neva kuk fi no daag bifuor,” shi ansa se. “Kuk, ar mi ago bait yu!” di daag se. So Nuozibele kuk som fuud fi di daag.
Tiam la hundo diris, “Kuiru por mi!” “Sed mi neniam kuiris por hundo antaŭe,” ŝi respondis. “Kuiru, alie mi mordos vin!” diris la hundo. Do Nozibele kuiris iom da manĝaĵo por la hundo.
Den di daag se, “Spred di bed fi mi!” Nuozibele ansa se, “Mi neva spred no bed fi no daag bifuor.” “Spred di bed, ar mi ago bait yu!” di daag se. So Nuozibele spred di bed.
Tiam la hundo diris, “Ordigu la liton por mi!” Nozibele respondis, “Mi neniam ordigis liton por hundo.” “Ordigu la liton, alie mi mordos vin!” diris la hundo. Do Nozibele ordigis la liton.
Evridie shi afi kuk an swiip an wash fi di daag. Den wan die di daag se, “Nuozibele, tide mi a go luk fi som a mi fren dem. Swiip out di ous kuk di fuud an wash mi tingz dem bifuor mi kom bak.”
Ĉiutage ŝi devis kuiri kaj balai kaj lavi por la hundo. Tiam, iun tagon, la hundo diris, “Nozibele, hodiaŭ mi devas viziti iujn amikojn. Balau la domon, kuiru la manĝaĵon kaj lavu miajn vestaĵojn antaŭ ol mi revenos.”
Az suuhn as di daag go we, Nuozibele tek chrii schraan a ier fram outta ar ed. Shi put wan ier anda di bed, wan biyain a di duor, an wan inna di animal pen. Den shi ron go a ar yaad az faas az shi kyan.
Tuj kiam la hundo foriris, Nozibele prenis tri harojn de sia kapo. Ŝi metis unu haron sub la liton, unu malantaŭ la pordon kaj unu en la ĉirkaŭbarejon. Tiam ŝi kuris hejmen laŭeble plej rapide.
Wen di daag kom bak, im luk fi Nuozibele. “Nuozibele, we yu de?” im baal out. “Mi de ya, anda di bed,” di fos ier schraan se. “Mi de ya, biyain a di duor,” di sekan ier schraan se. “Mi de ya, inna di animal pen,” di tord ier schraan se.
Kiam la hundo revenis, li serĉis Nozibele. “Nozibele, kie vi estas?” li kriis. “Mi estas ĉi tie, sub la lito,” diris la unua haro. “Mi estas ĉi tie, malantaŭ la pordo,” diris la dua haro. “Mi estas ĉi tie, en la ĉirkaŭbarejo,” diris la tria haro.
A da taim de, di daag riyalaiz se Nuozibele trik im op. So im ron an ron aal di wie go a di vilij. Bot Nuozibele breda dem did a wiet de pan di daag wid som big stik. Di daag ton bak an ron we an nobadi no siim sins.
Tiam ekkonsciis la hundo ke Nozibele trompis lin. Do li kuris kaj kuris la tutan vojon al la vilaĝo. Sed la fratoj de Nozibele atendis tie kun grandaj bastonoj. La hundo turnis sin kaj forkuris, kaj poste ĝi ne revidiĝis.
Tessa Welch
Wiehan de Jager
Georgette McGlashen
kreola (jamajka)
3-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
