Guot, Daag an Kou a did gud fren. Wan die dem go pan wahn jorni ina wahn taksi.
Kapro, Hundo kaj Bovo estis tre bonaj amikoj. Iun tagon ili vojaĝis en taksio.
Wen dem riich di en a dem jorni, di jraiva aks dem fi pie dem fier. Kou pie fi ar fier.
Kiam ili atingis la finon de sia vojaĝo, la ŝoforo petis ilin pagi siajn tarifojn. Bovo pagis sian tarifon.
Daag did pie a likl ekstra, kaaz im neva av di rait moni.
Hundo pagis iom pli, ĉar li ne havis la ĝustan monon.
Di jraiva did a go gi Daag im chienj wen Guot ronwe an no pie notn.
La ŝoforo estis dononta al Hundo lian monŝanĝon, kiam Kapro forkuris sen pagi ion ajn.
Di jraiva did wel beks. Im jraiv we an no gi Daag im chienj.
La ŝoforo tre incitiĝis. Li forkuris sen doni al Hundo lian monŝanĝon.
Das wai, iivn tu dis die, Daag ron aafa kyar fi si ef im kyan fain di jraiva uu uo im im chienj.
Tial, eĉ hodiaŭ, Hundo kuras al aŭto por rigardi enen kaj trovi la ŝoforon, kiu ŝuldas al li lian monŝanĝon.
Guot ronwe fram di soun a kyar. Shi fried shi a go get lak op fi no pie ar fier.
Kapro forkuras de la sono de aŭto. Ŝi timas ke ŝi estos arestita, ĉar ŝi ne pagis sian tarifon.
An Kou no bizniz wen kyar a kom. Kou tek ar taim a kraas di ruod kaa shi nuo se shi pie aal a ar fier.
Kaj bovo ne ĝenas sin, kiam aŭto venos. Bovo prenas sian tempon transirante la vojon, ĉar ŝi scias, ke ŝi pagis tutan sian tarifon.