Once upon a time,
there lived a happy
family.
Iam estis feliĉa familio.
They never fought with
each other. They helped
their parents at home
and in the fields.
Ili neniam interbatalis. Ili helpis siajn gepatrojn hejme kaj kampe.
But they were not
allowed to go near a
fire.
Sed ili ne rajtis proksimiĝi al fajro.
They had to do all their
work during the night.
Because they were made of wax!
Ili ĉiam devis nokte fari sian laboron. Ĉar ili estis faritaj el vakso.
But one of the boys
longed to go out in the
sunlight.
Sed unu el la knaboj sopiris eliri en la sunlumon.
One day the longing
was too strong. His
brothers warned him…
Iun tagon la sopiro estis tro forta. Liaj fratoj avertis lin…
But it was too late!
He melted in the hot
sun.
Sed jam estis tro malfrue! Li fluidiĝis pro la varmega suno.
The wax children were
so sad to see their
brother melting away.
La vaksinfanoj tiel malĝojis vidi sian fraton forfandiĝi.
But they made a plan.
They shaped the lump
of melted wax into a
bird.
Sed ili faris planon. Ili formis la fandiĝintan vakson kaj kreis birdon.
They took their bird
brother up to a high
mountain.
Ili transportis sian birdo-fraton supren al alta monto.
And as the sun rose, he
flew away singing into
the morning light.
Kaj kiam la suno leviĝis, li forflugis kantante en la matenlumo.
