Ŝanĝi lingvon
Esperanto
amhara
angla
araba
bengala
ĉina (kantona)
ĉina (norma)
daria
filipina
franca
germana
hispana
itala
korea
norvega (bokmål)
norvega (nynorsk)
panĝaba
persa
pola
portugala
somala
svahila
tetuna
tibeta
turka
ukraina
urdua
Pliaj lingvoj...
Reiri al la rakontolisto
བྱ་མོ་དང་འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་གཉིས་ནི་གྲོགས་པོ་ཡིན། ཡིན་ནའང་ཁོང་གཉིས་ཀྱི་བར་ལ་ནམ་རྒྱུན་དུ་འགྲན་བསྡུར་ཡོད་པ་རེད། ཉི་མ་གཅིག་ལ་ཁོང་གཉིས་ཀྱིས་སུ་ལ་རྩལ་ཡོད་པ་ཤེས་ཆེད་དུ་རྐང་རྩེད་སྤོ་ལོའི་འགྲན་བསྡུར་བྱ་རྒྱུ་ཐག་བཅད་པ་རེད།
Koko kaj Milpiedulo estis amikoj. Sed ili ĉiam konkuris unu kontraŭ la alia. Iun tagon ili decidis ludi futbalon por vidi, kiu estis la pli bona ludanto.
ཁོང་གཉིས་རྐང་སྤོལ་རྩེད་ཐང་དུ་ཕྱིན་ཏེ་འགྲན་བསྡུར་དངོས་སུ་མགོ་བཙུགས་པ་རེད། བྱ་མོ་མགྱོགས་པོ་ཡོད་ལ། འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་ནི་དེ་ལས་ཀྱང་མགྱོགས་པོ་ཡོད་པ་རེད། བྱ་མོས་རྐང་སྤོལ་ཐག་རིང་དུ་འཕེན་ཐུབ་ལ། འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱས་དེ་ལས་ཀྱང་ཐག་རིང་པོར་འཕེན་ཐུབ་ཀྱི་ཡོད་པ་རེད། དེར་བརྟེན་བྱ་མོ་ཅུང་མ་དགའ་བར་གྱུར་བ་རེད།
Ili iris al la ludkampo kaj ekludis. Koko estis rapida, sed Milpiedulo estis pli rapida. Koko piedbatis malproksimen, sed Milpiedulo piedbatis pli malproksimen. Koko eksentis sin malkontenta.
དེ་ནས་ཁོང་གཉིས་ཀྱིས་ཐིག་དྲའི་སྒོ་འགྲམ་ནས་ཉེས་ཆད་རྡོག་འཕུལ་གྱི་འགྲན་བསྡུར་བྱས་པ་རེད། ཐོག་མར་འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་སྒོ་སྲུང་ཡིན་ལ། བྱ་མོས་ཉེས་ཆད་རྡོག་འཕུལ་གཞུས་ཤིང་། མོ་རང་གིས་སྤོ་ལོ་ཐེངས་གཅིག་ལ་ནང་དུ་ལྡུག་ཐུབ་པ་རེད། དེའི་རྗེས་ནས་བྱ་མོ་ལ་སྒོ་སྲུང་གི་ཁ་རེས་འཁོར་བ་རེད།
Ili decidis ludi punŝoton. Unue, Milpiedulo estis la golulo. Koko gajnis nur unu golon. Tiam estis la vico de Koko gardi la golejon.
འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་ཡིས་རྡོག་རྒྱག་གཅིག་གཞུས་ནས་སྐར་གྲངས་གཅིག་བླངས་པ་རེད། དེ་ནས་སྤོ་ལོ་རྐང་པས་འཕུལ་འདེད་བྱས་ནས་སླང་ཡང་ནང་དུ་བླུགས་ཏེ་སྐར་གྲངས་གཅིག་ཐོབ་པ་རེད། དེ་རྗེས་སྤོ་ལོ་མགོ་ཡིས་གཞུས་ཏེ་ཡང་བསྐྱར་སྐར་གྲངས་བླངས་པ་རེད། དེ་ལྟར་འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་ཡིས་ཁྱོན་སྡོམ་སྐར་གྲངས་ལྔ་བླངས་པ་རེད།
Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo kapbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo gajnis kvin golojn.
བྱ་མོ་ནི་མོ་རང་ཤོར་བའི་དབང་གིས་ཁོང་ཁྲོ་ཆེན་པོ་ལངས་པ་རེད། མོ་རང་སྡུག་ཅག་ཞེ་དྲག་ཤོར་བ་རེད། འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་ནི་རང་གི་གྲོགས་མོའི་སྤྱོད་པ་དེར་བལྟས་ནས་གད་མོ་དེ་ལས་མང་བ་ཤོར་བ་རེད།
Koko koleregis, ĉar ŝi perdis la ludon. Ŝi estis tre malbona perdanto. Milpiedulo ekridis, ĉar lia amiko faris tiom da bruo pri tio.
བྱ་མོ་དེ་ཁོང་ཁྲོས་མ་བཟོད་པར་མཆུ་ཏོ་ཆེན་པོར་གདང་སྟེ་འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་དེ་ཟོས་ནས་མིད་པ་རེད།
Koko tiel koleris ke ŝi larĝe malfermis la bekon kaj forglutis la milpiedulon.
བྱ་མོ་དེ་ཕྱིར་རང་གི་ཁྱིམ་ལ་ལོག་སྐབས་ལམ་བར་ནས་འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱའི་ཨ་མ་ལ་ཐུག་པ་རེད། འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱའི་ཨ་མས་བྱ་མོ་ལ། ངའི་ཕྲུ་གུ་མཐོང་བྱུང་ངམ་ཞེས་དྲིས་པར་བྱ་མོས་ལན་མ་སྤྲད་པར་ཕྱིན་པ་རེད། དེའི་རྐྱེན་གྱིས་འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱའི་ཨ་མ་སེམས་ཁྲལ་ལངས་མགོ་ཚུགས་པ་རེད།
Dum Koko marŝis hejmen, ŝi renkontis Milpiedul-patrinon. Milpiedul-patrino demandis, “Ĉu vi vidis mian infanon?” Koko nenion diris. Milpiedul-patrino maltrankviliĝis.
འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱའི་ཨ་མས་སྐད་ཆུང་ཆུང་ཞིག་ཐོས་པ་རེད། “ཨ་མ་ལགས། ང་སྐྱོབས་རོགས།” སྐད་གདངས་དེ་ཅིག་གི་ཁོག་ནས་གྲགས་པ་རེད། འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱའི་ཨ་མས་གཡས་གཡོན་གང་སར་ཞིབ་ལྟ་བྱེད་ཞོར་ཡག་པོར་ཉན་པ་རེད། སྐད་ཆུང་ཆུང་དེ་བྱ་མོ་དེའི་ཁོག་པའི་ནང་ནས་གྲག་ཡོང་གི་ཡོད་པ་རེད།
Tiam Milpiedul-patrino aŭdis voĉeton. “Helpu min, panjo!” kriis la voĉo. Milpiedul-patrino ĉirkaŭrigardis kaj aŭskultis atente. La voĉo venis el ene de la koko.
འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱའི་ཨ་མས་སྐད་བརྒྱབ་སྟེ། “བུ། ཁྱོད་རང་གི་ནུས་པ་དམིགས་བསལ་བ་དེ་བེད་སྤྱོད་གཏོང་རོགས།” ཞེས་བཤད་པ་རེད། འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་ཡིས་དྲི་མ་ཚ་བོ་དང་བྲོ་བ་སྡུག་ཅག་འདོན་ཤེས་ཀྱི་ཡོད་པ་རེད། བྱ་མོ་དེ་ཞེ་མེར་ལངས་ཤིང་གྲོད་ཁོག་ན་མགོ་ཚུགས་པ་རེད།
Milpiedul-patrino ekkriis, “Uzu vian specialan povon, mia infano!” La milpieduloj povas fari malbonan odoron kaj malbonan guston. Koko eksentis sin malsana.
བྱ་མོས་སྒྲེགས་པ་བྱས་ཤིང་། མོས་སྒྲེགས་སྐྱུགས་ཕྱིར་མིད་པ་དང་མཆི་མ་སར་གཡུག་པ་རེད། དེ་ནས་མོས་སྣ་སྦྲིད་དང་གློ་ལུ་བརྒྱབ་པ་རེད། གློ་ལུ་མང་པོ་བརྒྱབ་པ་རེད། འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་ནི་སྐྱུག་མེར་ལངས་པ་ཞིག་ཡོད་པ་རེད།
Koko ruktis. Tiam ŝi glutis kaj kraĉis. Tiam ŝi ternis kaj tusis. Kaj tusis. La milpiedulo estis naŭzega!
བྱ་མོ་མུ་མཐུད་ནས་གློ་ལུ་བརྒྱབ་པ་རེད། མཐར་གློ་ལུ་བརྒྱབ་སྟེ་མོ་རང་གི་གྲོད་ཁོག་ནང་གི་འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་ཁ་ནང་ནས་ཕྱིར་ཐོན་པ་རེད། འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་དང་ཁོའི་ཨ་མ་གཉིས་གོག་ནས་ཤིང་སྡོང་ཞིག་གི་སྟེང་འཛེག་སྟེ་ཡིབ་པ་རེད།
Koko tusis, ĝis ŝi eltusigis la milpiedulon kiu estis en ŝia stomako. Milpiedul-patrino kaj ŝia infano suprenrampis sur arbo kaj kaŝis sin.
དུས་དེ་ནས་བཟུང་། བྱ་མོ་དང་འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་གཉིས་ནི་དགྲ་བོ་ཆགས་པ་རེད།
Ekde tiam la kokoj kaj la milpieduloj estis malamikoj.
Verkita de: Winny AsaraIlustrita de: Magriet BrinkTradukita de: འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam RinchenLaŭtlegita de: པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon
Winny Asara
Magriet Brink
འདབ་དྲུག Dabtruk, པཱཊ་རིག་ཌཱོཌ། Patrick Dowd, ཆུ་ཚང་བསོད་ནམས་རིན་ཆེན། Chusang Sonam Rinchen
པད་མ་ཆོས་སྒྲོན། Pema Choedon
tibeta
3-a nivelo
