Ubushiku bumo, kalulu aile aleenda mu lulamba lwa mumana.
Iun tagon Kuniklo marŝis laŭ la riverbordo.
Imfubu nayo eko yaali, yaletandala no kulya umulemfwe uusuma saana.
Hipo ankaŭ estis tie, kie li promenis kaj manĝis iom da bongusta verda herbo.
Imfubu tayamwene ukuti Kalulu nao eko ali, epakumunyanta pa kuulu. Kalulu ayambile ukupundilila imfubu. “Iwe Mfubu! Taulemona ukuti naunyanta pa kuulu?”
Hipo ne vidis ke Kuniklo estis tie kaj ŝi senintence paŝis sur la piedo de Kuniklo. Kuniklo ekkriis al Hipo, “Vi, Hipaĉo! Ĉu vi ne vidis ke vi paŝas sur mia piedo?”
Imfubu epakulomba ubwelelo kuli Kalulu. “Njelelako, nshacikumona. Napaapaata njelelako!” Nomba Kalulu taaleefwaya no kumfwa ifyo yaaleelanda, epakukalipila Mfubu ati, “Wacicitafye umufulo! Ubushiku bumo ukacimona, nkakulimuna!”
Hipo pardonpetis al Kuniklo, “Mi tre bedaŭras. Mi ne vidis vin. Mi petas vian pardonon!” Sed Kuniklo ne volis aŭskulti kaj li kriis al Hipo, “Vi faris tion intence! Iutage vi vidos! Vi pagos!”
Kalulu epakuya mukufwaya Mulilo no kumweba ati, “Kabiye oce Mfubu nga afuma mu meenshi aisa mu kulya icaani. Acinyanta!” Mulilo epakwasuka ati, “Takuli bwafya mune Kalulu, nalacita ifyo fine.”
Kuniklo iris trovi Fajron kaj diris, “Iru kaj bruligu Hipon, kiam ŝi elvenis de la akvo por manĝi herbon. Ŝi paŝis sur min!” Fajro respondis, “Neniu problemo, Kuniklo, mia amiko. Mi laŭ via demando faros.”
Panuma ya kashita akanoono, imfubu yaleelya icaani ukutali na mumana, “uuuu” Mulilo abilimuka mu lubingu. Ulubingu epakwamba ukooca umushishi wakwa Mfubu.
Poste Hipo estis manĝante herbon malproksime de la rivero, kiam, “Vus!” Fajro ekflamiĝis. La flamoj ekbruligis la hararon de Hipo.
Imfubu epakwamba ukulila no kubutukila ku menshi. Mulilo alyoceele umushishi wakwa Mfubu onse. Mfubu akonkenyepo ukulila ati, “Umushishi wandi wapya! Umushishi wandi onse waya! Umushishi wandi ubusuma!”
Hipo ekploris kaj kuris al la akvo. Ŝia hararo tute forbrulis per la fajro. Hipo senĉese kriis, “Mia hararo forbrulis en la fajro! Mia hararo estas forbrulinta! Mia bela hararo!”
Kalulu alitemenwe ukuti umushishi wa mfubu walipya. Mpaka na leelo, mukutina umulilo, imfubu taiya kutali na meenshi.
Kuniklo ĝojis ke la hararo de Hipo estis forbrulinta. Kaj ĝis nun, pro timo de fajro, la hipopotamoj neniam iras malproksime de la akvo.
Basilio Gimo, David Ker
Carol Liddiment
Sandra Mulesu
bemba
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
