Bushiku bumo, kalulu aile aleenda mululamba lwamumana
Iun tagon Kuniklo marŝis laŭ la riverbordo.
Infubu nayo ekoyali, yaletandala nokulwa umulenfwe uusuma sana
Hipo ankaŭ estis tie, kie li promenis kaj manĝis iom da bongusta verda herbo.
Infubu tayamwene ukuti Kalulu nao ekoali, epakumunyanta pakulu. Kalulu ayambile ukupundilila infubu. “Wenfubu iwe! Taulemona ukuti naunyanta pakulu?”
Hipo ne vidis ke Kuniklo estis tie kaj ŝi senintence paŝis sur la piedo de Kuniklo. Kuniklo ekkriis al Hipo, “Vi, Hipaĉo! Ĉu vi ne vidis ke vi paŝas sur mia piedo?”
Infubu epakulomba ubwelelo kuli kalulu. “Njelelako, nshacikumona. Napapata njelelako!” Nomba kalulu talefwaya kunfwa, epakukalipila infubu ati, “wacicitilafye umufulo! bushiku bumo ukacimona, nkakulimuna!
Hipo pardonpetis al Kuniklo, “Mi tre bedaŭras. Mi ne vidis vin. Mi petas vian pardonon!” Sed Kuniklo ne volis aŭskulti kaj li kriis al Hipo, “Vi faris tion intence! Iutage vi vidos! Vi pagos!”
Kalulu epakuya mukufwaya umulilo nokuweba ati, “kabiyeoce infubu ngayafuma mumenshi mukulya icani. Acinyanta! Umuliolo epakwasuka ati, “takuli bwafya mune kalulu, nalacita ifyofine.”
Kuniklo iris trovi Fajron kaj diris, “Iru kaj bruligu Hipon, kiam ŝi elvenis de la akvo por manĝi herbon. Ŝi paŝis sur min!” Fajro respondis, “Neniu problemo, Kuniklo, mia amiko. Mi laŭ via demando faros.”
Panuma yakakshita, infubu yalelya icani ukutali nomumana, “mutule!” umulilo wabilimuka mulubingu, ulubingu epakwamba ukoca umushishi wanfubu.
Poste Hipo estis manĝante herbon malproksime de la rivero, kiam, “Vus!” Fajro ekflamiĝis. La flamoj ekbruligis la hararon de Hipo.
Infubu epakwamba ukulila nokubutukila kumenshi. Umushishi waiko onse ukupya kumulilo. Infubu yakonkenyepo ukulila, “umushishi wandi wapya kumulilo! umushishi wandi onse waya! Umushishi wandi ubusuma!”
Hipo ekploris kaj kuris al la akvo. Ŝia hararo tute forbrulis per la fajro. Hipo senĉese kriis, “Mia hararo forbrulis en la fajro! Mia hararo estas forbrulinta! Mia bela hararo!”
Kalulu alitemwa ukuti umushishi wanfubu walipya. Mpaka nalelo, mukutina umulilo, infubu taiya kutali namenshi.
Kuniklo ĝojis ke la hararo de Hipo estais forbrulinta. Kaj ĝis nun, pro timo de fajro, la hipopotamoj neniam iras malproksime de la akvo.
Basilio Gimo, David Ker
Carol Liddiment
Sandra Mulesu
bemba
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
