Elŝuti PDF-on
Reiri al la rakontolisto

Simbegwire Simbegwire

Verkita de Rukia Nantale

Ilustrita de Benjamin Mitchley

Tradukita de Stephen Zulu

Lingvo bemba

Nivelo 5-a nivelo

Laŭtlegi la tutan rakonton Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.


Lintu baanina Simbegwire baafwile, ali uwasakamana sana. Bawishi baaliesha namaka ukumona ukuti Simbegwire ali umutende. Panono panono, baasambilile ukuba abatemwa nakabili, ukwabula baanina Simbegwire. Cila lucelo baaleikala na ukulanda pa bushiku bwakuntanshi. Cila cungulo baalepekanya icakulya ca cungulo capamo. Panuma ya kusuka ifya kuulilapo, bawishi Simbegwire baaleafwa umwana imilimo ya kusukulu.

Kiam la patrino de Simbegwire mortis, ŝi ege malĝojis. La patro de Simbegwire faris laŭeble plej bone por varti sian filinon. Malrapide ili eklernis kiel denove senti sin feliĉaj, sen la patrino de Simbegwire. Ĉiumatene ili sidiĝis kaj parolis pri la venonta tago. Ĉiuvespere ili kune preparis vespermanĝon. Post kiam ili lavis la manĝilaron, la patro de Simbegwire helpis ŝin fari sian hejmtaskon.


Ubushiku bumo, bawishi Simbegwire baaishile pa n’ganda munshita yabushiku ukucila inshiku sha kunuma. Baalitile abati, “ulikwisa we mwana wandi”? . Simbegwire abutukile kuli bawishi. Aliminine lintu amwene ukuti baawishi bekatilile umwanakashi pakuboko. “ndefwaya iwe wishibane no muntu umo umusuma, we mwana wandi. Uyu ni Anita,” baalandile mu kumwentula.

Iun tagon, la patro de Simbegwire malfrue revenis hejmen. “Kie vi estas, mia infano?” li vokis. Simbegwire kuris al sia patro. Ŝi haltis senmove, kiam ŝi vidis ke li tenas la manon de iu virino. “Mi volas, ke vi renkontu iun specialan, mia infano. Jen Anita,” li diris ridete.


Anita aalandile ati, “shani Simbegwire, bawiso baanjebele ifingi pali iwe,”. Koma Simbegwire taamwentwile nangu ukuposha uyu mwanakashi mu minwe. Bawishi Simbegwire baali abatemwa na insansa. Baalandile efyo bonse batatu bangekala pamo, na efyo imikalile yabo i ngaba iisuma. Baalandile “we mwana wandi, ndesubila walasumina Anita ukuba nga banoko,”.

“Saluton Simbegwire, via patro diris multe al mi pri vi,” diris Anita. Sed ŝi nek ridetis, nek prenis la manon de la knabino. La patro de Simbegwire ĝojis kaj ekscitiĝis. Li parolis pri la estonteco, kiam ili tri kune vivos, kaj kiel bona estos ilia vivo. “Mia infano, mi esperas ke vi akceptos Anita kiel patrinon,” li diris.


Ubwikashi bwa kwa Simbegwire bwacinjishe. Taakwete inshita yakuba nabawishi mu lucelo. Anita aalemupela incito sha pa n’ganda ishingi icalengele ukuti alefilwa uku kwata inshita ne milimo ya kusukulu mu cungulo neco aleenaka sana. Aile mukusendama panuma ya cakulya ca mu cungulo. Ubusumino bwakwe, bwali li langishi lya bulangeti bamupele banyina. Bawishi Simegwire calemoneka kwati tabaishibe kuti umwana wabo taali uwansansa.

La vivo de Simbegwire ŝanĝiĝis. Ŝi ne plu havis tempon por sidi matene kun sia patro. Anita donis tiom da hejmtaskoj al ŝi, ke ŝi estis tro laca por fari siajn lernejajn taskojn vespere. Post la vespermanĝo ŝi tuj enlitiĝis. Ŝia sola konsolo estis ŝia kolora lankovrilo, kiun ŝia patrino donis al ŝi. La patro de Simbegwire ŝajne ne rimarkis, ke lia filino malĝojas.


Panuma fye ya myeshi inono, bawishi Simbegwire balaile pa n’ganda ukuti balefumapo panshita inono.”mfwile ukuya kuncito,”baatile. Koma ninjishiba ukuti mwakulaikala fye bwino. Simbegwire aponya necinso panshi, nomba bawishi taabaishibe. Anita talandile nelyo cimo. Naena taatemenwe iyo.

Post kelkaj monatoj la patro de Simbegwire diris al ili ke li foriros iom da tempo. “Mi devas vojaĝi por mia laboro,” li diris. “Sed mi scias ke vi ambaŭ prizorgos unu la alian.” La vizaĝo de Simbegwire malridetis, sed ŝia patro ne rimarkis pri tio. Anita nenion diris. Ankaŭ ŝi ne ĝojis.


Ifintu kuli Simbegwire fyacilamo. Nga tapwishishe incito isha mu n’ganda, nangu ngailishanya, Anita aleemubola. Nga nipa cakulya ca cungulo, Anita aleelya ukucila ukushila Simbegwire utwakulya utunono. Cila bushiku nga bwaila, aleelila uku ninshi nafukatila no bulangeti bwa baanina.

La situacio malboniĝis por Simbegwire. Se ŝi ne finfaris siajn taskojn, aŭ ŝi plendis iomete, Anita batis ŝin. Kaj dum la vespermanĝo, la virino manĝis la plejparton de la manĝaĵo, lasante nur kelkajn restaĵojn por Simbegwire. Ĉiuvespere Simbegwire ploris, ĝis ŝi ekdormis, brakumanta la lankovrilon de sia patrino.


Ubushiku bumo ulucelo, Simbegwire alicelwa ukubuuka. “we mwanakashi wabunan’gani iwe!”Anita apaatile. Asuunkile Simbegwire ukumufunya pa busanshi. Ubulangeti bwaiketwe no musomali no ku bulepula mu bili.

Iun matenon Simbegwire malfrue ellitiĝis. “Vi estas pigrulino!” Anita kriis. Ŝi eltiris Simbegwire el la lito. La valora lankovrilo kroĉiĝis sur najlo kaj duoniĝis.


Simbegwire alifulwa sana. Atontonkenye ukubutuka ukufuma pa n’ganda. Aseendele utupimfya twa bulangeti bwa baanyina, ifyakulya afuma na pa n’ganda. Akoonkele umusebo kwaile bawishi.

Simbegwire malĝojegis. Ŝi decidis forkuri de sia hejmo. Ŝi prenis la pecojn de la lankovrilo de sia patrino, pakis iom da manĝaĵo kaj foriris el la domo. Ŝi sekvis la vojon, kiun prenis ŝia patro.


Lintu caishilefika icungulo, aniinine kucimuti icitali mupepi nakamana apanga no busanshi mu mabula. Cilya talapona mu tulo, aimbile: maama, maama, maama, mwalinsha ine. Mwalinsha ukwabula ukubwela. Taata tantemwa nakalya. Mayo nilisa muleisa? Mwalinsha ine.

Kiam vesperiĝis, ŝi surgrimpis altan arbon apud rivereto kaj pretigis liton por si mem en la branĉoj. Dormonte, ŝi kantis, “Panjo, panjo, panjo, vi forlasis min. Vi forlasis min kaj neniam revenis. Paĉjo ne plu amas min. Panjo, kiam vi revenos? Vi forlasis min.”


Ubushiku bwa konkelepo ulucelo, Simbegwire aimbile ulwimbo nakabili. Lintu banamayo baaishile mu kucapa ifya ku fwala pa mumana, baumfwile ulwimbo lulefumina ku cimuti icitali mumano ukuti cali cipuupu caaletensha amabula, awe bakonkenyepo ne milimo yabo. Koma umo pali bena aumfwile ku lwimbo no bupilibulo.

La sekvan tagon Simbegwire kantis la kanton denove. Kiam la virinoj venis por lavi siajn vestaĵojn en la rivereto, ili aŭdis la malfeliĉan kanton, kiu eliris de la alta arbo. Ili kredis, ke tio estas nur la vento, kiu susuras en la folioj, kaj daŭre faras sian laboron. Sed unu el la virinoj aŭskultis atente la kanton.


Uyu umwanakashi alooleshe kumulu wa cimuti. Lintu amwene cikashana na utupimfya twa bulangeti, aliila, “Simbegwire, umwana wa ndume yandi!” Banamayo bambi baalekele ukucapa na ukwafwa Simbegwire ukwikila panshi ukufuma ku cimuti. Baanina senge baafukatile umwipwa no kwesha uku mutalalika.

Tiu virino suprenrigardis en la arbon. Kiam ŝi vidis la knabinon kaj la pecojn de la kolora lankovrilo, ŝi ekkriis, “Simbegwire, infano de mia frato!” La aliaj virinoj haltigis la lavadon kaj helpis Simbegwire grimpi malsupren el la arbo. Ŝia onklino brakumis la knabineton kaj klopodis konsoli ŝin.


Baanyina senge Simbegwire baasendele Simbegwire ku n’ganda kumyabo. Baapele Simbegwire icakulya icakaba panuma, no ku mufimbilikisha pa busanshi no bulangeti bwa baanina. Bulya bushiku, Simbegwire aliilile lintu talalaala. Koma fyali filamba fya nsansa. Alishibe ukuti baanina senge balamusunga bwino.

La onklino de Simbegwire portis la infanon al sia hejmo. Ŝi donis varman manĝaĵon kaj enlitigis ŝin per la kovrilo de ŝia patrino. Tiu nokto Simbegwire ploris, ĝis ŝi ekdormis. Sed tiuj estis larmoj de malŝarĝiĝo. Ŝi sciis, ke ŝia onklino vartos ŝin.


Lintu bawishi Simbegwire baabwelele ku n’ganda, baasangile ku muputule wakwa Simbegwire takuli nangu kamo. “ninshi yacitike, Anita?” baipwishe no mutima uwafina. Anita ekulondola ukuti Simbegwire alibutuka. Anita epakulanda ati “naalefwaya alempela umucinshi”. Nomba limbi caali cilamo.” Bawishi Simbegwire baafumine pa n’ganda no kulola ku mumana. Baapitile mpaka ku mushi waba nkashi yabo ukuya mu kwipusha nga cakuti baali mumonako Simbegwire.

Kiam la patro de Simbegwire revenis hejmen, li trovis ke ŝia ĉambro estas malplena. “Kio okazis, Anita?” li demandis pezkore. La virino klarigis ke Simbegwire jam forkuris. “Mi nur volis ke ŝi respektu min,” ŝi diris. “Sed eble mi tro severis.” La patro de Simbegwire foriris el la domo kaj iris en la direkto de la rivereto. Li daŭre iris al la vilaĝo de sia fratino por sciiĝi, ĉu ŝi vidis Simbegwire.


Simbegwire aleeangala na bafyala bakwe lintu amwene bawishi pakatalamukila. Aaletina pali limbi nabakalipa, ici calengele ukuti abutukile mu n’ganda mukubelama. Nomba bawishi baile kuli ena na ukulanda ati “Simbegwire, walisanga banoko abapwililika. Banoko abakutemwa kabili abakwishiba efyo waba. Nga pali ici, ine ndi ngo watemwa kabili nalikutemwa. Baalisuminishanya ukuti Simbegwire akekala nabaanyina senge panshita akafwailapo umwine.

Simbegwire ludis kun siaj kuzoj, kiam ŝi vidis malproksime sian patron. Ŝi timis ke li eble koleras, do ŝi kuris en la domon por kaŝi sin. Sed ŝia patro iris al ŝi kaj diris, “Simbegwire, vi jam trovis perfektan patrinon por vi mem. Iu, kiu amas vin kaj komprenas vin. Mi fieras pri vi kaj mi amas vin.” Ili konsentis ke Simbegwire restu kun sia onklino tiom longe, kiom ŝi volos.


Bawishi bale mutandalila cila bushiku. Mpaka pakulekelesha, baishile na Anita. Aikete Simbegwire pakuboko. “unjeleleko we mwana, nali luufyanya,”aliilile. Kuti wansuminisha ukuti njesheko nakabili?” Simbegwire aloleshe bawishi abali ne cinso ca bulanda. Simbegwire aatampwile panono panono ukulola kuli Anita na ukubika amaboko yakwe ukushunguluka Anita.

Lia patro vizitis ŝin ĉiutage. Fine li venis kune kun Anita. Ŝi etendis sin kaj prenis la manon de Simbegwire. “Mi tre bedaŭras, mia etulo, mi eraris,” ŝi kriis. “Ĉu vi jam permesos min reprovi?” Simbegwire rigardis sian patron kaj lian maltrankvilan vizaĝon. Tiam ŝi paŝis malrapide antaŭen kaj ĉirkaŭbrakis Anita.


Umulungu wakonkelepo, Anita aitile Simbegwire muku mutandalila pamo naba fyala bakwe ukubikapo fye na baanyina senge wakwe. Cakulya ninishi ici! Anita apekenye fye ifya kukulya fya temwa Simbegwire na bonse baipakishe mpaka baikuta. Abaice balyangele elyo abakalamba balyashike. Simbegwire aumfwile insansa ne cilumba. Atontonkenye ukuti nombaline, nombaline sana, akabwelela ku n’ganda mu kwikala nabawishi na baanina bakusangamo.

La sekvan semajnon Anita invitis Simbegwire, kune kun ŝiaj kuzoj kaj onklino, al la domo por manĝi. Kia manĝego ĝi estis! Anita pretigis ĉiujn el la plej amataj manĝaĵoj de Simbegwire, kaj ĉiuj manĝis ĝis sato. Poste la infanoj ludis, dum la plenkreskuloj diskutis. Simbegwire sentis sin feliĉa kaj kuraĝa. Ŝi decidis ke post nelonge ŝi revenos hejmen por vivi kune kun sia patro kaj duonpatrino.


Verkita de: Rukia Nantale
Ilustrita de: Benjamin Mitchley
Tradukita de: Stephen Zulu
Lingvo: bemba
Nivelo: 5-a nivelo
Fonto: Simbegwire el la Afrika Rakontolibro
Krea Komunaĵo Permesilo
Ĉi tiu verko estas disponebla laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite 3.0 Tutmonda.
Legi pliajn rakontojn de la 5-a nivelo:
Opcioj
Reiri al la rakontolisto Elŝuti PDF-on