Loron ida, mama iha ai-fuan barak.
Iun tagon panjo aĉetis multe da fruktoj.
“Bainhira mak ita han ai-fuan balun?” Ami husu. “Ita sei han ai-fuan iha kalan ne’e,” mama dehan.
“Kiam ni povas manĝi la fruktojn?” ni demandas. “Ni manĝos la fruktojn ĉi-vespere,” diras panjo.
Ha’u nia maun Rahim kaan-teen. Nia koko hotu ai-fuan ida-idak. Nia han ai-fuan barak.
Mia frato Rahim estas avida. Li gustumas ĉiujn fruktojn. Li manĝas multe da fruktoj.
“Haree saída mak Rahim halo ona!” Ha’u nia alin ki’ik hakilar. “Rahim ne’e nakar no egoista,” ha’u dehan.
“Rigardu, kion faris Rahim!” mia frateto ekkriis. “Rahim petolemas kaj egoistas,” diras mi.
Mama hirus Rahim.
Panjo koleras kontraŭ Rahim.
Ami mós hirus Rahim. Maibé Rahim la sente nia sala.
Ni ankaŭ koleras kontraŭ Rahim. Sed Rahim ne bedaŭras.
“Mama sei la fó kastigu ba Rahim ka?” Alin ki’ik husu.
“Ĉu vi ne punos Rahim?” demandas mia frateto.
“Rahim, lakleur o sei sente sala,” mama fó hanoin.
“Rahim, vi baldaŭ bedaŭros,” avertas panjo.
Rahim hahú sente moras.
Rahim eksentas sin malbona.
“Ha’u nia kabun moras liu,” Rahim bisu-bisu.
“Mia ventro doloras,” flustras Rahim.
Mama hatene ida ne’e sei akontese. Ai-fuan mak kastigu hela Rahim!
Panjo sciis ke tio okazos. La fruktoj punas Rahim!
Hafoin, Rahim husu deskulpa mai ami. “Ha’u sei la kaan-teen tan,” nia promete. No ami hotu fiar nia.
Poste Rahim petas pardonon al ni. “Mi neniam plu tiel avidos,” li promesas. Kaj ni ĉiuj kredas lin.
Adelheid Marie Bwire
Melany Pietersen
Vitalina dos Santos
Aurelio da Costa, Vitalina dos Santos, Criscencia R. Da Costa Viana
tetuna
2-a nivelo
