Tingi hela ho ninia avó- feto.
Tingi vivis kun sia avino.
Nia sempre tau matan ba karau vaka sira ho ninia avó.
Li gardis la bovojn kun ŝi.
Loron ida soldadu sira mai.
Iun tagon la soldatoj venis.
Sira foti hotu kedas karau vaka sira ne’e.
Ili forprenis la bovojn.
Tingi no ninia avó-feto halai sees no subar.
Tingi kaj lia avino forkuris kaj kaŝis sin.
Sira subar iha ai-laran to’o kalan boot.
Ili kaŝis sin en la arbaro.
No depois soldadu sira fila mai.
Tiam la soldatoj revenis.
Avó-feto subar Tingi iha ai-tahan sira nia okos.
Avino kaŝis Tingi sub la folioj.
Soldadu ida sama kedas ba nia leten, maibé nia nonok nafatin.
Unu el la soldatoj paŝis ĝuste sur li, sed li restis silenta.
Bainhira seguru ona, Tingi no ninia avó-feto sai ba liur.
Kiam ĉio sendanĝeris denove, Tingi kaj lia avino elvenis.
Sira nonok la’o neneik fila uma.
Ili ŝtelpaŝis hejmen silente.