Reiri al la rakontolisto
Ha’u-nia alin ki’ik toba tarde liu. Ha’u hadeer sedu, tanba ha’u mak boot!
Mia frateto dormas ĝis malfrue. Mi vekiĝas frue, ĉar mi estas bonega!
Ha’u mak ida-ne’ebé halo loro-matan tama.
Estas mi, kiu enlasas la sunon.
“Ó mak ha’u nia fitun dader,” Mama dehan.
“Vi estas mia matenstelo,” diras panjo.
Ha’u hariis mesak, Ha’u la presiza ajuda ruma.
Mi lavas min. Mi ne bezonas iun ajn helpon.
Ha’u bele tahan bee malirin no sabaun azul nia dois.
Mi povas trakti la malvarmegan akvon kaj la bluan malbonodoran sapon.
Mama fó hanoin, Labele haluha nehan.” Ha’u hatán, Nunka, la’ós ha’u!”
Panjo memorigas min, “Ne forgesu la dentojn!” Mi respondas, “Neniam, mi ne forgesos!”
Hafóin hariis hotu, ha’u kumprimenta Avo-pai no Tia sir ho loron di’ak.
Post la lavado mi salutas avĉjon kaj onjon kaj deziras al ili agrablan tagon.
Hafóin ha’u hatais ropa mesak, “Ha’u boot ona mama,” ha’u dehan.
Tiam mi vestas min. “Mi estas granda nun, panjo,” mi diras.
Ha’u bele taka ha’u nia butaun sira no prega besi ka’it ha’u nia sapatu nian.
Mi fermas la butonojn kaj bukas la ŝuojn.
No ha’u asegura ha’u nia alin hatene infórmasaun hotu kona-ba eskola.
Kaj mi certiĝas, ke mia frateto scias ĉion pri la lerneja novaĵo.
Iha aula laran ha’u halo di’ak iha buat hotu.
En la klaso mi faras ĉiumaniere laŭeble plej bone.
Ha’u halo buat sira ne’e hotu ho di’ak loron-loron. Maibé buat ne’ebé ha’u gosta liu mak, atu halimar no halimar!
Mi ĉiutage faras ĉiujn ĉi bonojn. Sed tio, kion mi plej ŝatas, estas ludi kaj ludi!
Verkita de: Michael Oguttu
Ilustrita de: Vusi Malindi
Tradukita de: Vitalina dos Santos
Laŭtlegita de: Aurelio da Costa, Vitalina dos Santos, Criscencia R. Da Costa Viana