Bibi, Asu, no Karau-Vaka belun ne’ebé di’ak. Loron ida sira halo viajen ho taxi.
Kapro, Hundo kaj Bovo estis tre bonaj amikoj. Iun tagon ili vojaĝis en taksio.
Bainhira sira to’o iha fatin destinu, kondutór husu sira atu selu osan ba kustu viajen. Karau-Vaka selu ninia kustu viajen.
Kiam ili atingis la finon de sia vojaĝo, la ŝoforo petis ilin pagi siajn tarifojn. Bovo pagis sian tarifon.
Asu selu liu oituan, tanba nia la iha osan rahun.
Hundo pagis iom pli, ĉar li ne havis la ĝustan monon.
Kondutór ne’e atu fó Asu ninia osan restu maibé Bibi halai tiha la selu buat ida.
La ŝoforo estis dononta al Hundo lian monŝanĝon, kiam Kapro forkuris sen pagi ion ajn.
Kondutór ne’e nervozu tebes. Nia halai dook hodi la fó fila Asu nia osan restu.
La ŝoforo tre incitiĝis. Li forkuris sen doni al Hundo lian monŝanĝon.
Tanba ne’e, maske to’o ohin loron, Asu sempre halai bá besik kareta atu hateke tama ba kareta laran no buka tuir kondutór ne’ebé seidauk fó fila ninia osan.
Tial, eĉ hodiaŭ, Hundo kuras al aŭto por rigardi enen kaj trovi la ŝoforon, kiu ŝuldas al li lian monŝanĝon.
Bibi halai dook husi kareta nia lian. Nia tauk karik ema sei kaer nia tanba nia la selu kustu viajen.
Kapro forkuras de la sono de aŭto. Ŝi timas ke ŝi estos arestita, ĉar ŝi ne pagis sian tarifon.
No karau-Vaka la preukupa bainhira kareta ida mai besik. Karau fóti tempu la’o neneik korta estrada tanba nia hatene katak nia seluk kompleta ninia kustu viajen.
Kaj bovo ne ĝenas sin, kiam aŭto venos. Bovo prenas sian tempon transirante la vojon, ĉar ŝi scias, ke ŝi pagis tutan sian tarifon.