Certa madrugada, a avozinha de Vusi o chamou: “Vusi, leva este ovo para os teus pais. Eles querem fazer um grande bolo para o casamento da tua irmã”.
Frue iun matenon la avino de Vusi vokis lin, “Vusi, bonvolu porti tiun ĉi ovon al viaj gepatroj. Ili volas fari grandan kukon por la edziniĝo de via fratino.”
No caminho para a casa dos pais, Vusi encontrou dois rapazes apanhando fruta. Um rapaz tirou o ovo das mãos de Vusi e atirou-o em uma árvore. O ovo quebrou.
Survoje al siaj gepatroj Vusi renkontis du knabojn kiuj kolektis fruktojn. Unu el la knaboj ekprenis la ovon de Vusi kaj pafis ĝin al arbo. La ovo rompiĝis.
“O que você fez?”, gritou Vusi. “Aquele ovo era para um bolo. O bolo era para o casamento da minha irmã. O que é que a minha irmã dirá se não tiver bolo de casamento?”.
“Kion vi faris?” ekkriis Vusi. “Tiu ovo estis por kuko. La kuko estis por la edziniĝo de mia fratino. Kion diros mia fratino, se ne estos geedziĝa kuko?”
Os rapazes lamentaram ter provocado Vusi. “Não podemos lhe ajudar com o bolo, mas podemos lhe dar esse pedaço de madeira para a sua irmã”, disse um dos rapazes. Vusi continuou a sua caminhada.
La knaboj tre bedaŭris ke ili mokis Vusi. “Ni ne povas helpi pri la kuko, sed jen bastono por via fratino,” unu el ili diris. Vusi daŭrigis sian vojaĝon.
No meio do caminho, encontrou dois homens construindo uma casa. “Podemos usar essa madeira forte?”, perguntou um. Mas a madeira não era suficientemente forte para o edifício e quebrou.
Survoje li renkontis du virojn kiuj konstruis domon. “Ĉu ni povas uzi tiun fortan bastonon?” demandis unu el ili. Sed la bastono ne estis sufiĉe forta, kaj ĝi rompiĝis.
“O que você fez?”, gritou Vusi. “Essa madeira era um presente para a minha irmã. Os apanhadores de fruta me deram a madeira porque quebraram o ovo para o bolo. O bolo era para o casamento da minha irmã. Agora, nem ovo, nem bolo, nem presente. O que a minha irmã vai dizer?”
“Kion vi faris?” ekkriis Vusi. “Tiu bastono estis donaco por mia fratino. La fruktokolektistoj donis la bastonon al mi, ĉar ili rompis la ovon por la kuko. La kuko estis por la geedziĝo de mia fratino. Nun estas neniu ovo, neniu kuko, kaj neniu donaco. Kion diros mia fratino?”
Os construtores lamentaram ter partido a madeira. “Não lhe podemos ajudar com o bolo, mas toma esta palha para a sua irmã”, disse um. E então Vusi continuou a sua caminhada.
La konstruistoj tre bedaŭris ke ili rompis la bastonon. “Ni ne povas helpi pri la kuko, sed jen iom da tegmenta pajlo por via fratino,” diris unu el ili. Kaj do Vusi daŭrigis sian vojaĝon.
No seu caminho, Vusi encontrou um agricultor e uma vaca. “Que palha deliciosa, posso provar um bocadinho?”, perguntou a vaca. Mas a palha era tão saborosa que a vaca comeu tudo!
Survoje Vusi renkontis bieniston kaj bovinon. “Kia bongusta pajlo, ĉu mi rajtas manĝeti iomete?” demandis la bovino. Sed la pajlo estis tiel bongusta, ke la bovino manĝis ĉiom!
“O que você fez?”, gritou Vusi. “Essa palha era um presente para a minha irmã. Os construtores deram essa palha porque quebraram a madeira dos apanhadores de fruta. Os apanhadores deram-me a madeira porque quebraram o ovo para o bolo da minha irmã. O bolo era para o casamento da minha irmã. Agora, nem ovo, nem bolo, nem presente. O que dirá a minha irmã?”
“Kion vi faris?” ekkriis Vusi? “Tiu pajlo estis donaco por mia fratino. La konstruistoj donis la pajlon al mi, ĉar ili rompis la bastonon de la fruktokolektistoj. La fruktokolektistoj donis la bastonon al mi, ĉar ili rompis la ovon por la kuko de mia fratino. La kuko estis por la edziniĝo de mia fratino. Nun estas neniu ovo, neniu kuko, kaj neniu donaco. Kion diros mia fratino?”
A vaca lamentou ter sido gulosa. O agricultor concordou que a vaca deveria seguir Vusi como presente para a sua irmã. E então Vusi continuou a caminhada.
La bovino tre bedaŭris ke ŝi tiel avidis. La bienisto konsentis ke la bovino iru kun Vusi kiel donaco por lia fratino. Kaj Vusi pluiris sur la vojo.
Mas a vaca fugiu de volta para o agricultor na hora do jantar. E Vusi se perdeu no caminho. Chegou muito tarde para o casamento da sua irmã. Os convidados já tinham começado a comer.
Sed la bovino rekuris al la bienisto je horo vespermanĝa. Kaj Vusi perdiĝis dum sia vojaĝo. Li alvenis tre malfrue por la geedziĝo de sia fratino. La gastoj jam estis manĝantaj.
“O que é que devo fazer?”, gritou Vusi. “A vaca que fugiu era uma presente em troca da palha que os construtores me deram. Os construtores deram a palha porque quebraram a madeira dos apanhadores de fruta. Os apanhadores de fruta deram a madeira porque quebraram o ovo para o bolo. O bolo era para o casamento. Agora, nem ovo, nem bolo, nem presente”.
“Kion mi faru?” ekkriis Vusi. “La bovino kiu forkuris estis donaco, kompense pro la pajlo, kiun donis al mi la konstruistoj. La konstruistoj donis al mi la pajlon, ĉar ili rompis la bastonon de la fruktokolektistoj. La fruktokolektistoj donis al mi la bastonon, ĉar ili rompis la ovon por la kuko. La kuko estis por la geedziĝo. Nun estas neniu ovo, neniu kuko, kaj neniu donaco.”
A irmã de Vusi pensou por uns momentos, e disse: “Vusi, meu irmão, eu não quero saber dos presentes. Nem me interessa o bolo! Estamos todos juntos e, por isso, estou feliz. Agora, veste a sua roupa de cerimónia e vamos celebrar este dia!” - E assim fez Vusi.
La fratino de Vusi pensis iomete, tiam ŝi diris, “Vusi, mia frato, ne vere gravas al mi la donacoj. Eĉ ne la kuko! Ni ĉiuj estas kune ĉi tie, do mi ĝojas. Nun surmetu viajn bonajn vestaĵojn, kaj ni festu tiun ĉi tagon!” Kaj do Vusi tion faris.
Verkita de: Nina Orange
Ilustrita de: Wiehan de Jager
Tradukita de: Translators without Borders, Inês Correia, Priscilla Freitas de Oliveira
Nina Orange
Wiehan de Jager
Translators without Borders, Inês Correia, Priscilla Freitas de Oliveira
Alfredo Ferreira
portugala
4-a nivelo
