Há muito tempo atrás, três meninas saíram para catar lenha.
Antaŭ longa tempo tri knabinoj eliris por kolekti brullignon.
Fazia um dia muito quente, então foram até o rio para se refrescarem. Elas brincaram com a água e nadaram.
Varmegis, do ili iris malsupren al la rivero por naĝi. Ili ludis kaj ŝprucis kaj naĝis en la akvo.
De repente, perceberam que já estava tarde. Elas se apressaram até a aldeia.
Subite ili ekkonsciis ke estas jam malfrue. Ili rapidis hejmen al la vilaĝo.
Quando estavam chegando perto de casa, Nozibele colocou sua mão em volta do pescoço. Ela tinha esquecido seu colar! “Por favor, voltem até lá comigo!”, implorou a suas amigas. Mas elas disseram que estava muito tarde.
Kiam ili preskaŭ alvenis hejmen, Nozibele metis sian manon sur la kolon. Ŝia kolĉeno estis forgesita! “Mi petas, revenu kun mi!” ŝi petis siajn amikojn. Sed ŝiaj amikoj diris ke estis jam tro malfrue.
Então, Nozibele voltou até o rio sozinha. Encontrou seu colar e correu em direção a sua casa. Mas perdeu-se no escuro.
Do Nozibele reiris sola al la rivero. Ŝi trovis la kolĉenon kaj rapidis hejmen. Sed ŝi perdiĝis en la mallumo.
A distância, ela viu uma luz vindo de uma cabana. Correu em direção a ela e bateu na porta.
Malproksime ŝi vidis lumon el kabano. Ŝi rapidis al ĝi kaj frapis je la pordo.
Para sua surpresa, um cachorro abriu a porta e disse, “o que você deseja?” “Estou perdida e preciso de um lugar para dormir,” disse Nozibele. “Entre ou lhe morderei!” disse o cachorro.
Surprize al ŝi, hundo malfermis la pordon kaj diris, “Kion vi volas?” “Mi perdiĝas kaj bezonas lokon por dormi,” diris Nozibele. “Eniru, alie mi mordos vin!” diris la hundo. Do Nozibele eniris.
Depois o cachorro disse, “Cozinhe para mim!” “Mas eu nunca cozinhei para um cachorro antes, ela respondeu. “Cozinhe ou lhe morderei!” disse o cachorro. Então Nozibele cozinhou para o cachorro.
Tiam la hundo diris, “Kuiru por mi!” “Sed mi neniam kuiris por hundo antaŭe,” ŝi respondis. “Kuiru, alie mi mordos vin!” diris la hundo. Do Nozibele kuiris iom da manĝaĵo por la hundo.
Logo o cachorro disse, “Faça a cama para mim!” Nozibele respondeu, “Eu nunca fiz a cama para um cachorro.” “Faça a cama ou lhe morderei!” o cachorro disse. Então Nozibele fez a cama.
Tiam la hundo diris, “Ordigu la liton por mi!” Nozibele respondis, “Mi neniam ordigis liton por hundo.” “Ordigu la liton, alie mi mordos vin!” diris la hundo. Do Nozibele ordigis la liton.
Todos os dias ela tinha que cozinhar, varrer e lavar para o cachorro. Assim, um dia, o cachorro disse, “Nozibele, hoje, vou visitar uns amigos. Varra a casa, faça comida e lave as minhas coisas antes que eu volte.”
Ĉiutage ŝi devis kuiri kaj balai kaj lavi por la hundo. Tiam, iun tagon, la hundo diris, “Nozibele, hodiaŭ mi devas viziti iujn amikojn. Balau la domon, kuiru la manĝaĵon kaj lavu miajn vestaĵojn antaŭ ol mi revenos.”
No instante em que o cachorro saiu, Nozibele arrancou três fios de cabelo da sua cabeça. Colocou um fio embaixo da cama, um atrás da porta e o outro no curral. Então ela correu para casa o mais rápido que conseguiu.
Tuj kiam la hundo foriris, Nozibele prenis tri harojn de sia kapo. Ŝi metis unu haron sub la liton, unu malantaŭ la pordon kaj unu en la ĉirkaŭbarejon. Tiam ŝi kuris hejmen laŭeble plej rapide.
Quando o cachorro retornou, procurou Nozibele. “Nozibele, onde você está?” disse zangado. “Estou aqui embaixo da cama,” gritou o primeiro fio de cabelo. “Estou aqui atrás da porta,” disse o segundo fio. “Estou aqui, no curral,” disse o terceiro fio de cabelo.
Kiam la hundo revenis, li serĉis Nozibele. “Nozibele, kie vi estas?” li kriis. “Mi estas ĉi tie, sub la lito,” diris la unua haro. “Mi estas ĉi tie, malantaŭ la pordo,” diris la dua haro. “Mi estas ĉi tie, en la ĉirkaŭbarejo,” diris la tria haro.
Logo o cachorro notou que Nozibele tinha lhe enganado. Portanto, ele correu e correu todo o caminho até chegar à aldeia. Mas os irmãos de Nozibele estavam o esperando com três grandes pedaços de pau. O cachorro voltou correndo e nunca mais foi visto desde então.
Tiam ekkonsciis la hundo ke Nozibele trompis lin. Do li kuris kaj kuris la tutan vojon al la vilaĝo. Sed la fratoj de Nozibele atendis tie kun grandaj bastonoj. La hundo turnis sin kaj forkuris, kaj poste ĝi ne revidiĝis.
Tessa Welch
Wiehan de Jager
Priscilla Freitas de Oliveira
Alfredo Ferreira
portugala
3-a nivelo
