Odongo ndi Apiyo anali kukhala mu tauni ndi atate awo. Amakondwerera masiku acuti. Sikuti Kamba kakuti masukulu anatsekera, koma cifukwa amapita kwa agogo. Awo Agogo awo anali kukhala m’mudzi wogwira nsomba pafupi ndi nyanja yaiukulu.
Odongo kaj Apiyo loĝis en la urbo kun sia patro. Ili antaŭĝojis la ferioperiodon. Ne nur pro la lernejo estis fermita, sed pro ili vizitis sian avinon. Ŝi loĝis en fiŝkaptista vilaĝo proksime al granda lago.
Odongo ndi Apiyo anali okondwera cifukwa inali nthawi yokayenderanso agogo awo. Usiku wa ulendo usanacitike, analongelato katundu kukonzekela ulendo wautali kupita kumudzi. Usiku uyu, anawa, sanagone ndipo anacezera kulankhula usiku wonse pa za cuti.
Odongo kaj Apiyo estis ekscititaj, ĉar venis la tempo viziti sian avinon denove. La antaŭan nokton ili pakis siajn sakojn kaj pretiĝis por la longa vojaĝo al ŝia vilaĝo. Ili ne povis dormi kaj parolis la tutan nokton pri la ferio.
Kuseni seni anayambapoM’mamawa kutaca, ulendo unapangika wopita kumudzi mgalimoto ya atate awo. Anayenda kupitirira mapiri, nyama zamuthengo ndi minda ikulu-ikulu kwambiri. Ana awa, anawelenga magalimoto munjira ndipo anayimba nyimbo.
Frue la sekvan matenon, ili foriris vilaĝen en la aŭto de sia patro. Ili veturis preter montoj, sovaĝaj bestoj kaj teplantejoj. Ili kalkulis aŭtojn kaj kantis kantojn.
Patapita nthawi, ana awa analema ndipo anagona.
Post iom da tempo, la infanoj laciĝis kaj ekdormiĝis.
Pamene anafika mu mudzi, atate awo anautsa Odongo ndi Apiyo. Anapeza Nyar-Kanyada, ambuya awo aligone pa mpasa munsi mwa mutengo. Nyar-Kanyada muciruo, atanthauza kuti “mwana wamkazi wa a Kanyada”. Ambuya awo anali muzimai wampamvu, ndipo wokongola kwambiri.
Patro vekis Odongon kaj Apijon dum ili alvenis en la vilaĝon. Ili trovis Nyar-Kanyada, sian avinon, ripozantan sur mato sub arbo. Nyar-Kanyada en Luo, signifas ‘filino de la popolo de Kanyada’. Ŝi estis forta kaj bela virino.
Nyar-Kanyada bonvenigis ilin en la domon kaj dancis ĉirkaŭ la ĉambro kantante kun ĝojo. Ŝiaj genepoj ĝojis doni al ŝi la donacojn, kiujn ili alportis de la urbo. “Unue malfermu mian donacon,” diris Odongo. “Ne, mia donaco unue!” diris Apiyo.
Post kiam ŝi malfermis la donacojn, Nyar-Kanyada benis siajn nepojn laŭ tradicia maniero.
Ndipo Odongo na Apiyo anayenda panja nayamba kupirikisa ma bulaula na mbalame.
Tiam Odongo kaj Apiyo iris eksteren. Ili postkuris papiliojn kaj birdojn.
Ana awa, anakwera mitengo ndipo anasewera m’madzi amnyanja.
Ili grimpis arbojn kaj plaŭdis en la akvon de la lago.
Pamene kunada, ana anabwerera kunyumba kukadya cakudya ca madzulo. Koma akalibe kutsiriza kudya, anayamba kumva tulo!
Je mallumo, ili revenis al la domo por vespermanĝi. Antaŭ ol ili povis finmanĝi, ili endormiĝis!
M’mawa mwake, atate awo a Odongo ndi Apiyo anabwerera ku tauni ndikuwasiya ndi ambuya awo Nyar-Kanyada.
La sekvan tagon, la patro de la infanoj veturis reen al la urbo lasante ilin kun Nyar-Kanyada.
Odongo ndi Apiyo anathandiza ambuya awo nchito za panyumba. Ana awa anatunga madzi ndi kusakira nkhuni. Anatola mazira ankhuku ndi kuthyola ndiyo m’dimba.
Odongo kaj Apiyo helpis sian avinon pri hejmaj taskoj. Ili alportis akvon kaj brullignon. Ili kolektis ovojn de la kokinoj kaj plukis legomfoliojn el la ĝardeno.
Ambuya awo anapunzisa adzukulu awo kuphika nsima, nsomba, ndi ndiyo zina zakumudzi.
Nyar-Kanyada instruis siajn genepojn fari molan ugali por manĝi kun stufaĵo. Ŝi montris al ili kiel fari kokosan rizon por manĝi kun rostitaj fiŝoj.
Unun matenon, Odongo prenis la bovinojn de sia avino por paŝti. Ili kuris sur la bienon de najbaro. La kamparano koleris kontraŭ Odongo. Li minacis posedi la bovinojn pro manĝado de siajn rikoltojn. Post tiu tago, la knabo certigis, ke la bovinoj ne faris problemojn denove.
Tsiku linanso, ana anapitaa ku musika ndi ambuya awo. Anali ndi stolo yogulitsamo ndiyo za m’munda, shuga ndi sopo. Apiyo anali kukonda kuuza anthu ogulamitengo ya zinthu. Odongo anali kukonda kulongeza zinthu zimene anthu anali kugula.
En alia tago, la infanoj iris al la bazaro kun Nyar-Kanyada. Ŝi havis budon por vendi legomojn, sukeron kaj sapon. Apiyo ŝatis diri al klientoj la prezon de varoj. Odongo pakus tion, kion aĉetis la klientoj.
Pakuthera kwa tsiku anali kumwa tiyi ya chai pamodzi. Anathandiza ambuya awo kuwerenga ndalama zimene analinazo.
Je la fino de la tago ili kune trinkis chai-teon. Ili helpis avinon kalkuli la monon, kiun ŝi gajnis.
Koma mosacedwa cuti cinali kutha ndipo ana amafunika kubwerera ku tauni ir. Ambuya anapatsa Odongo kapu ndipo anapatsa Apiyo juzi. Ambuya analonga cakudya capaulendo.
Sed tro baldaŭ finiĝis la ferioj kaj la infanoj devis reiri al la urbo. Nyar-Kanyada donis al Odongo ĉapon kaj al Apiyo puloveron. Ŝi pakis manĝaĵojn por ilia vojaĝo.
Odongo ndi Apiyo sibanafune kubwerera ku tauni. Anapempha ambuya awo kuti apitee nawo ku tauni. Koma ambuya anamwetula nati, “Ndine okalamba kwambiri ndipo sindingahkale mu tauni. Ndizayamba kukuyembekeza kuubweranso kwanu kuno kumudzi .”
Kiam ilia patro venis por venigi ilin, ili ne volis foriri. La infanoj petegis Nyar-Kanyadan, ke li iru kun ili al la urbo. Ŝi ridetis kaj diris: “Mi estas tro maljuna por la urbo. Mi atendos, ke vi revenu al mia vilaĝo.”
Odongo ndi Apiyo anakumbatirana nao ambuya awo nalayirana .
Odongo kaj Apiyo ambaŭ brakumis ŝin forte kaj adiaŭis.
Pamene Odongo nda Apiyo anabwerera kusukulu, anauza anzao za umoyo wakumudzi. Ana ena anadziwa kuti umoyo wa mtauni ndi wabwino. Ena anakonda umoyo wakumudzi. Koma ambiri a iwo, onse ananena kuti ambuya a Odongo ndi Apiyo anali abwino mtima!
Kiam Odongo kaj Apiyo reiris al la lernejo, ili rakontis al siaj amikoj pri la vivo en la vilaĝo. Iuj infanoj sentis, ke la vivo en la urbo estas bona. Aliaj opiniis, ke la vilaĝo estas pli bona. Sed ĉefe ĉiuj konsentis, ke Odongo kaj Apiyo havas mirindan avinon!