Er was eens een gelukkig gezin.
Iam estis feliĉa familio.
Ze vochten nooit met elkaar. Ze hielpen hun ouders thuis en op het veld.
Ili neniam interbatalis. Ili helpis siajn gepatrojn hejme kaj kampe.
Maar ze mochten niet in de buurt van vuur komen.
Sed ili ne rajtis proksimiĝi al fajro.
Ze moesten all hun werk ‘s nachts doen. Want ze waren gemaakt van was!
Ili ĉiam devis nokte fari sian laboron. Ĉar ili estis faritaj el vakso.
Maar één van de jongens wilde naar buiten in het zonlicht.
Sed unu el la knaboj sopiris eliri en la sunlumon.
Op een dag was het verlangen te sterk. Zijn broers waarschuwden hem…
Iun tagon la sopiro estis tro forta. Liaj fratoj avertis lin…
Maar het was te laat! Hij smolt in de hete zon.
Sed jam estis tro malfrue! Li fluidiĝis pro la varmega suno.
De wassen kinderen waren zo verdrietig toen ze hun broer zagen wegsmelten.
La vaksinfanoj tiel malĝojis vidi sian fraton forfandiĝi.
Maar ze hadden een plan. Ze boetseerden de gesmolten was in de vorm van een vogel.
Sed ili faris planon. Ili formis la fandiĝintan vakson kaj kreis birdon.
Ze namen hun vogelbroer mee naar een hoge berg.
Ili transportis sian birdo-fraton supren al alta monto.
En toen de zon opkwam vloog hij zingend het morgenlicht in.
Kaj kiam la suno leviĝis, li forflugis kantante en la matenlumo.
Southern African Folktale
Wiehan de Jager
Thomas Depoortere
nederlanda
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
