Høne og Tusenbein var venner. Men de likte alltid å konkurrere. En dag spilte de fotball for å se hvem som var den beste spilleren.
Koko kaj Milpiedulo estis amikoj. Sed ili ĉiam konkuris unu kontraŭ la alia. Iun tagon ili decidis ludi futbalon por vidi, kiu estis la pli bona ludanto.
De dro til fotballbanen og startet kampen. Høne var rask, men Tusenbein var raskere. Høne sparket langt, men Tusenbein sparket lengre. Høne ble surere og surere.
Ili iris al la ludkampo kaj ekludis. Koko estis rapida, sed Milpiedulo estis pli rapida. Koko piedbatis malproksimen, sed Milpiedulo piedbatis pli malproksimen. Koko eksentis sin malkontenta.
De bestemte seg for å ha en straffekonkurranse. Først var Tusenbein keeper. Høne skåret bare ett mål. Så var det Hønes tur til å forsvare målet.
Ili decidis ludi punŝoton. Unue, Milpiedulo estis la golulo. Koko gajnis nur unu golon. Tiam estis la vico de Koko gardi la golejon.
Tusenbein sparket ballen og skåret. Tusenbein driblet ballen og skåret. Tusenbein headet ballen og skåret. Fem mål skåret Tusenbein.
Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo kapbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo gajnis kvin golojn.
Høne ble sint fordi hun tapte. Hun var en veldig dårlig taper. Tusenbein begynte å le av vennen som lagde så mye oppstyr.
Koko koleregis, ĉar ŝi perdis la ludon. Ŝi estis tre malbona perdanto. Milpiedulo ekridis, ĉar lia amiko faris tiom da bruo pri tio.
Høne var så sint at hun åpnet nebbet og slukte Tusenbein.
Koko tiel koleris ke ŝi larĝe malfermis la bekon kaj forglutis la milpiedulon.
Da Høne gikk hjemover, møtte hun Mor Tusenbein. «Har du sett barnet mitt?» spurte Mor Tusenbein. Høne sa ikke noe. Mor Tusenbein ble urolig.
Dum Koko marŝis hejmen, ŝi renkontis Milpiedul-patrinon. Milpiedul-patrino demandis, “Ĉu vi vidis mian infanon?” Koko nenion diris. Milpiedul-patrino maltrankviliĝis.
Så hørte Mor Tusenbein en svak stemme: «Mamma, hjelp meg!» Mor Tusenbein så seg rundt og lyttet spent. Lyden kom fra inni høna.
Tiam Milpiedul-patrino aŭdis voĉeton. “Helpu min, panjo!” kriis la voĉo. Milpiedul-patrino ĉirkaŭrigardis kaj aŭskultis atente. La voĉo venis el ene de la koko.
Mor Tusenbein ropte: «Bruk det trikset du kan, barnet mitt!» Tusenbein kan lage en dårlig lukt og en sånn fæl smak. Høne kjente at hun ble dårlig.
Milpiedul-patrino ekkriis, “Uzu vian specialan povon, mia infano!” La milpieduloj povas fari malbonan odoron kaj malbonan guston. Koko eksentis sin malsana.
Høne kastet opp. Og svelget og spyttet. Så nøs og hostet hun. Og kastet opp. Tusenbeinet var ufyselig.
Koko ruktis. Tiam ŝi glutis kaj kraĉis. Tiam ŝi ternis kaj tusis. Kaj tusis. La milpiedulo estis naŭzega!
Høne hostet til hun kastet opp tusenbeinet som var i magen. Mor Tusenbein og barnet hennes klatret opp i et tre for å gjemme seg.
Koko tusis, ĝis ŝi eltusigis la milpiedulon kiu estis en ŝia stomako. Milpiedul-patrino kaj ŝia infano suprenrampis sur arbo kaj kaŝis sin.
Siden den gang har høner og tusenbein vært fiender.
Ekde tiam la kokoj kaj la milpieduloj estis malamikoj.
Winny Asara
Magriet Brink
Finn Stranger-Johannessen
Espen Stranger-Johannessen
norvega (bokmål)
3-a nivelo
