Enn fwa, ti ena enn fami bien ere.
Iam estis feliĉa familio.
Zame zot pa ti pe lager. Zot ti pe ed zot paran dan lakaz ek dan karo.
Ili neniam interbatalis. Ili helpis siajn gepatrojn hejme kaj kampe.
Selman zot pa ti ena drwa koste ek dife.
Sed ili ne rajtis proksimiĝi al fajro.
Zot ti bizin fer tou zot travay aswar. Parski zot ti kree ar lasir !
Ili ĉiam devis nokte fari sian laboron. Ĉar ili estis faritaj el vakso.
Selman enn bann garson-la ti ena dezir pou promne dan soley.
Sed unu el la knaboj sopiris eliri en la sunlumon.
Enn zour so lanvi ti tro for. So bann frer ti averti li…
Iun tagon la sopiro estis tro forta. Liaj fratoj avertis lin…
Selman ti tro tar,li’nn fonn dan gro soley.
Sed jam estis tro malfrue! Li fluidiĝis pro la varmega suno.
Bann zanfan lasir ti bien sagrin pou trouv zot frer fonn.
La vaksinfanoj tiel malĝojis vidi sian fraton forfandiĝi.
Selman zot finn fer enn plan. Avek enn bout lasir ki ti’nn fonn, zot finn fasonn enn zwazo.
Sed ili faris planon. Ili formis la fandiĝintan vakson kaj kreis birdon.
Zot finn amenn zot frer zwazo ziska some enn montagn ot.
Ili transportis sian birdo-fraton supren al alta monto.
Lerla, kan soley finn leve, li’nn sant-sante, li’nn anvol ver lalimier gramatin.
Kaj kiam la suno leviĝis, li forflugis kantante en la matenlumo.
Southern African Folktale
Wiehan de Jager
Shameem Oozeerally & MIE French Students
kreola (maŭrica)
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
