Enn gramatin boner, Vusi so gramer finn apel li. « Vusi rann enn servis amenn sa dizef-la pou to paran. Zot pe anvi fer enn gro gato pou maryaz to ser. »
Frue iun matenon la avino de Vusi vokis lin, “Vusi, bonvolu porti tiun ĉi ovon al viaj gepatroj. Ili volas fari grandan kukon por la edziniĝo de via fratino.”
Ler li pe al kot so paran, Vusi finn rankont de garson ki ti pe kas fri. Enn ladan finn pran dizef-la e finn avoy li lor enn pie. Dizef-la finn kase.
Survoje al siaj gepatroj Vusi renkontis du knabojn kiuj kolektis fruktojn. Unu el la knaboj ekprenis la ovon de Vusi kaj pafis ĝin al arbo. La ovo rompiĝis.
Vusi, ki ti pe plore finn dir : « Ki to finn fer ? ». Sa dizef-la ti pou gato maryaz mo ser. La ki mo ser pou dir si pena gato maryaz ?
“Kion vi faris?” ekkriis Vusi. “Tiu ovo estis por kuko. La kuko estis por la edziniĝo de mia fratino. Kion diros mia fratino, se ne estos geedziĝa kuko?”
Bann garson-la ti sagrin ki zot finn takinn Vusi. Enn ant zot finn dir « Nou pa pou kapav ede pou gato-la, me ala enn baton-marse pou to ser, ». Vusi pourswiv so larout.
La knaboj tre bedaŭris ke ili mokis Vusi. “Ni ne povas helpi pri la kuko, sed jen bastono por via fratino,” unu el ili diris. Vusi daŭrigis sian vojaĝon.
Lor sime, li’nn rankont de zom ki ti pe aranz enn lakaz. Enn ladan finn dimann-li « Eski nou kapav servi sa baton solid la ? » Me baton-la pa ti ase solid pou konstriksion-la e li finn kase.
Survoje li renkontis du virojn kiuj konstruis domon. “Ĉu ni povas uzi tiun fortan bastonon?” demandis unu el ili. Sed la bastono ne estis sufiĉe forta, kaj ĝi rompiĝis.
« Ki zot finn fer ? » Vusi ki ti pe plore finn dir « Sa baton-la ti enn kado pou mo ser. Bann dimoun ki ti pe kas fri inn donn mwa-sa akoz zot finn kas dizef pou gato. Gato-la ti pou maryaz mo ser. La pena dizef, pena gato, ek pena kado. Ki mo ser pou dir la ? »
“Kion vi faris?” ekkriis Vusi. “Tiu bastono estis donaco por mia fratino. La fruktokolektistoj donis la bastonon al mi, ĉar ili rompis la ovon por la kuko. La kuko estis por la geedziĝo de mia fratino. Nun estas neniu ovo, neniu kuko, kaj neniu donaco. Kion diros mia fratino?”
Bann mason-la ti sagrin ki zot finn kas baton-la. Enn ladan finn dir « Nou pa pou kapav fer nanye pou gato-la me ala enn bot lapay pou to ser ». Vusi pourswiv so larout.
La konstruistoj tre bedaŭris ke ili rompis la bastonon. “Ni ne povas helpi pri la kuko, sed jen iom da tegmenta pajlo por via fratino,” diris unu el ili. Kaj do Vusi daŭrigis sian vojaĝon.
An rout, Vusi finn zwen enn fermie ek enn vas. Vas-la finn diman li « bot lapay-la paret bon, mo kapav pan inpe ? » Me bot lapay-la ti telman bon ki vas-la finn manz tou.
Survoje Vusi renkontis bieniston kaj bovinon. “Kia bongusta pajlo, ĉu mi rajtas manĝeti iomete?” demandis la bovino. Sed la pajlo estis tiel bongusta, ke la bovino manĝis ĉiom!
Vusi, ki ti pe plore finn dir « Ki to finn fer ? Sa bot lapay la ti enn kado pou mo ser. Bann mason finn donn mwa-sa parski zot finn kas baton bann dimounn ki ti pe kas fri la. Bann dimounn ki ti pe kas fri la finn donn mwa sa baton-la parski zot finn kas dizef ki ti pou servi pou gato mo ser. Gato-la ti pou maryaz mo ser. Asterla pena dizef, pena gato et okenn kado. Ki mo ser pou dir la ? »
“Kion vi faris?” ekkriis Vusi? “Tiu pajlo estis donaco por mia fratino. La konstruistoj donis la pajlon al mi, ĉar ili rompis la bastonon de la fruktokolektistoj. La fruktokolektistoj donis la bastonon al mi, ĉar ili rompis la ovon por la kuko de mia fratino. La kuko estis por la edziniĝo de mia fratino. Nun estas neniu ovo, neniu kuko, kaj neniu donaco. Kion diros mia fratino?”
Vas-la ti sagrin ki li’nn azir kouma enn gourman. Fermie-la finn aksepte pou ki vas-la al ek Vusi e servi kouma enn kado pou so ser. Vusi pourswiv so larout.
La bovino tre bedaŭris ke ŝi tiel avidis. La bienisto konsentis ke la bovino iru kun Vusi kiel donaco por lia fratino. Kaj Vusi pluiris sur la vojo.
Me kan finn ariv ler pu dine, vas-la finn sove et finn retourn kot fermie-la. E an rout, Vusi finn perdi. Li finn arriv bien tar pou maryaz so ser. Bann invite ti deza pe manze.
Sed la bovino rekuris al la bienisto je horo vespermanĝa. Kaj Vusi perdiĝis dum sia vojaĝo. Li alvenis tre malfrue por la geedziĝo de sia fratino. La gastoj jam estis manĝantaj.
Vusi, ki ti pe plore, finn dir « Ki mo sipoze fer ? Vas ki finn sove la ti enn kado an esanz bot lapay ki bann mason ti donn mwa. Bann mason ti donn mwa sa bot lapay-la parski zot finn kas baton bann dimounn ki ti pe kas fri la. Bann dimounn ki ti pe kas fri-la finn donn mwa sa baton-la parski zot finn kas dizef ki ti pou servi pou gato. Gato-la ti pou maryaz. Asterla, nepli ena dizef, ni gato e pena kado. »
“Kion mi faru?” ekkriis Vusi. “La bovino kiu forkuris estis donaco, kompense pro la pajlo, kiun donis al mi la konstruistoj. La konstruistoj donis al mi la pajlon, ĉar ili rompis la bastonon de la fruktokolektistoj. La fruktokolektistoj donis al mi la bastonon, ĉar ili rompis la ovon por la kuko. La kuko estis por la geedziĝo. Nun estas neniu ovo, neniu kuko, kaj neniu donaco.”
Vusi so ser finn reflesi pandan enn moman apre li finn dir « Vusi, mo frer, mo pa kas latet ar bann kado. Mo pa mem gagn traka gato-la ! Nou tou ansam isi, mo erez. Asterla, ale met to zoli linz et anou selebre sa zour-la ! E samem Vusi finn fer.
La fratino de Vusi pensis iomete, tiam ŝi diris, “Vusi, mia frato, ne vere gravas al mi la donacoj. Eĉ ne la kuko! Ni ĉiuj estas kune ĉi tie, do mi ĝojas. Nun surmetu viajn bonajn vestaĵojn, kaj ni festu tiun ĉi tagon!” Kaj do Vusi tion faris.
Verkita de: Nina Orange
Ilustrita de: Wiehan de Jager
Tradukita de: Shameem Oozeerally & MIE French Students
Nina Orange
Wiehan de Jager
Shameem Oozeerally & MIE French Students
kreola (maŭrica)
4-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
