Enn zour, Lapin ti pe mars-marse bor larivier.
Iun tagon Kuniklo marŝis laŭ la riverbordo.
Ipo ousi ti pe promne par laba li ek li ti pe manz lerb ver.
Hipo ankaŭ estis tie, kie li promenis kaj manĝis iom da bongusta verda herbo.
Ipo pa finn trouve si Lapin ti la ek li’nn al kraz so lipie. Lapin finn kriye for « Ayo ! Ipo ! To pa pe trouve ki to pe kraz mo lipie ? »
Hipo ne vidis ke Kuniklo estis tie kaj ŝi senintence paŝis sur la piedo de Kuniklo. Kuniklo ekkriis al Hipo, “Vi, Hipaĉo! Ĉu vi ne vidis ke vi paŝas sur mia piedo?”
Ipo demann Lapin pardon ; « Sori mo kamwad. Mo pa finn remark twa. Exkiz mwa, silteple ! » Me Lapin pa ti pe ekoute ek li’nn kriy ar Ipo ; « To’nn fer sa par expre ! Enn zour to pou kone ! To pou peye pou sa ! »
Hipo pardonpetis al Kuniklo, “Mi tre bedaŭras. Mi ne vidis vin. Mi petas vian pardonon!” Sed Kuniklo ne volis aŭskulti kaj li kriis al Hipo, “Vi faris tion intence! Iutage vi vidos! Vi pagos!”
Apre Lapin finn ale rod Dife ek inn dir li : « Al bril Ipo kan li sorti depi dan delo pou manz lerb. Li’nn kraz mo lipie ! » Dife reponn li : « Pa gagn traka mo kamarad Lapin. Mo pou fer seki to finn demann mwa ».
Kuniklo iris trovi Fajron kaj diris, “Iru kaj bruligu Hipon, kiam ŝi elvenis de la akvo por manĝi herbon. Ŝi paŝis sur min!” Fajro respondis, “Neniu problemo, Kuniklo, mia amiko. Mi laŭ via demando faros.”
Plitar, Ipo ti pe manz lerb lwin ar larivier kan enn sel kout, « Zoum ! » dife pran. Bann laflam koumans bril Ipo so bann pwal.
Poste Hipo estis manĝante herbon malproksime de la rivero, kiam, “Vus!” Fajro ekflamiĝis. La flamoj ekbruligis la hararon de Hipo.
Ipo koumans plore ek li al kasiet dan delo. Dife bril tou so pwal. Ipo kontign plore : « Mo bann pwal finn brile ! To finn bril mo bann pwal ! Mo bann pwal inn disparet ! Mo bann zoli pwal ! »
Hipo ekploris kaj kuris al la akvo. Ŝia hararo tute forbrulis per la fajro. Hipo senĉese kriis, “Mia hararo forbrulis en la fajro! Mia hararo estas forbrulinta! Mia bela hararo!”
Lapin ti bien kontan ki Ipo so bann pwal inn brile ek ziska sa zour-la, bann ipopotam zame al lwin ek delo akoz zot per dife.
Kuniklo ĝojis ke la hararo de Hipo estais forbrulinta. Kaj ĝis nun, pro timo de fajro, la hipopotamoj neniam iras malproksime de la akvo.
Basilio Gimo, David Ker
Carol Liddiment
Shameem Oozeerally & MIE French Students
kreola (maŭrica)
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
