Ala Khalai. Li ena set-an. So nom signifie « enn bon dimounn » dans so langaz, Lubukusu.
Jen Khalai. Ŝi havas sep jarojn. Ŝia nomo signifas “la bonulo” en ŝia lingvo, la lubukusa.
Khalai leve ek li koz ar pie zoranz. « Silteple pie zoranz, grandi ek donn nou boukou zoranz mir ».
Khalai vekiĝas kaj parolas al la oranĝujo. “Oranĝujo, mi petas, kresku granda kaj donu al ni multe da maturaj oranĝoj.”
Khalai marse pou al lekol. Lor semin, li koz ar lerb. « Silteple, vinn ankor pli ver ek pa sek ».
Khalai piediras al la lernejo. Survoje ŝi parolas al la herbo. “Herbo, mi petas, kresku verda kaj ne sekiĝu.”
Khalai pas kot bann fler sovaz. « Silvouple bann fler, kontign fleri pou ki mo kapav met zot dan mo seve ».
Khalai preterpasas sovaĝajn florojn. Floroj, mi petas, daŭre floru, tiel ke mi povos meti vin en mian hararon.
Dan lekol Khalai koz ar pie omilie karo. « Silteple pie. Fer bann gran brans pouse pou ki nou kapav lir dan to lonbraz ».
En la lernejo Khalai parolas al la arbo en la centro de la korto. “Arbo, mi petas, kreskigu grandajn branĉojn, tiel ke ni povas legi sub via ombro.”
Khalai koz ar fatak ki fer letour so lekol « Silteple pous avec pwisans ek anpes ban move dimounn rantre ».
Khalai parolas al la arbedo, kiu ĉirkaŭas ŝian lernejon. “Mi petas, kresku forta kaj haltigu la malbonulojn enveni.”
Kan Khalai retourn kot li apre lekol, li vizit pie zoranz. « Eski to bann zoranz ankor ver ? » Khalai demande.
Kiam Khalai revenas hejmen de la lernejo, ŝi vizitas la oranĝujon. “Ĉu viaj oranĝoj jam estas maturaj?” demandas Khalai.
« Bann zoranz ankor ver », Khalai dekouraze. Li dir, « Mo pou trouv twa demin, pie zoranz ». « Koumsa, kitfwa to pou ena enn zoranz mir pou mwa ! »
“La oranĝoj estas ankoraŭ verdaj,” Khalai suspiras. “Mi morgaŭ revidos vin, oranĝujo,” Khalai diras. “Eble tiam vi havos maturan oranĝon por mi!”
Ursula Nafula
Jesse Pietersen
Shameem Oozeerally & MIE French Students
kreola (maŭrica)
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
