Lontan bann dimoun pa ti konn nanye. Zot pa ti kone kouma plant legim ouswa kouma koud ouswa kouma ranz bann zouti an feray. Bondie Nyame lao dan lesiel ti ena tou lasazes dan lemond. Li ti pe gard li an sekirite dan enn po later.
Longe, longe antaŭe la homoj ne sciis ion ajn. Ili ne sciis kiel farmi kultivaĵojn aŭ kiel teksi tukojn aŭ kiel fari ferajn ilojn. La dio Nyame supre en la ĉielo havis ĉiun saĝecon de la mondo. Li tenis ĝin sekura en argila kruĉo.
Enn zour, Nyame finn deside ki li pou donn Anansi so po lasazes. Sak fwa Anansi ti pe get dan sa po later la, li ti pe aprann enn nouvo kiksoz. Sa ti bien interesan !
Unu tagon, Nyame decidis ke li donos la kruĉon de saĝeco al Anansi. Ĉiam kiam Anansi rigardis en la argilan kruĉon, li lernis ion novan. Ĝi estis tiel ekscita!
Anansi, ki gourman, finn mazine, « mo pou gard sa po-la an sekirite lao enn pie. Koumsa mo kapav gagn li pou mwa tousel. » Li finn fil enn long difil, li finn anroul li otour po later la ek li finn atass li avek so lestoma. Li finn koumans mont lor pie-la. Me, li ti difisil pou grimnp lor pie-la avek sa po ki ti pe touletan tap avek so zenou.
Avida Anansi pensis, “mi tenos la kruĉon ĉe la supro de alta arbo. Tiel mi povas havi ĉion por mi mem!” Li ŝpinis longan fadenon, bobenis ĝin ĉirkaŭ la argilan kruĉon kaj ligis ĝin al sia stomako. Li komencis grimpi la arbon. Sed estis malfacile grimpi la arbon kun la kruĉo frapanta liajn genuojn la tutan tempon.
Tou sa ler la, Anansi so ti garson ti pe debout anba pie-la et li ti pe get li. Li finn dir, « li pa ti pou pli fasil si to ti pou atas po la avek to ledo plito ? » Anansi finn sey atas po later ki rampli ar lasazes la avek so ledo e zisteman, li ti bien pli fasil.
La tutan tempon la juna filo de Anansi estis observanta malsupre ĉe la trunko de la arbo. Li diris, “Ĉu ne estus pli facile grimpi se vi anstataŭe ligus la kruĉon al via dorso?” Anansi provis ligi la argilan kruĉon plenan de saĝeco al sia dorso, kaj tio vere estis multe pli facila.
Dan enn ti mama li finn ariv lao pie-la. Me li finn arete ek li finn panse, « mwa mo ti sipoze ena tou lasazes ek ala mo garson pli malin ki mwa ! » Anansi ti telman ankoler akoz sa ki li finn zet sa po later la depi lor pie.
Tujtuje li atingis la supron de la arbo. Sed tiam li haltis pensante, “mi devus esti tiu kiu havas ĉiun saĝecon sed jen mia filo estis pli lerta ol mi!” Anansi estis tiel kolera pri tio ĉi ke li ĵetis la argilan kruĉon malsupren for de la arbo.
Po-la finn kase bout-bout lor later. Lasazes finn vinn disponib pou tou dimoun kapav partaze. Ek koumsamem ki bann dimoun finn aprann kouma plante, koud, ranz bann zouti an feray avek tou lezot zafer bann dimoun ti konn fer.
Ĝi frakasiĝis en pecojn sur la tero. La saĝeco estis libera por dividiĝi inter ĉiuj. Kaj tiel la homoj lernis farmi, teksi tukojn, fari ferajn ilojn, kaj ĉiujn aliajn aferojn kiujn homoj scias fari.
Ghanaian folktale
Wiehan de Jager
Shameem Oozeerally & MIE French Students
kreola (maŭrica)
3-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
