Kabri, Lisien, ek Vas ti bann extra bon kamarad. Enn zour, zot ti fer enn vwayaz dan taxi.
Kapro, Hundo kaj Bovo estis tre bonaj amikoj. Iun tagon ili vojaĝis en taksio.
Kan zot finn ariv lafin zot destination, sofer-la finn dir zot peye. Vas finn pey so traze.
Kiam ili atingis la finon de sia vojaĝo, la ŝoforo petis ilin pagi siajn tarifojn. Bovo pagis sian tarifon.
Lisien finn pey inpe anplis akoz li pa ti ena kas sanze.
Hundo pagis iom pli, ĉar li ne havis la ĝustan monon.
Sofer-la ti pe al donn lisien so kas kan kabri inn ale san peye.
La ŝoforo estis dononta al Hundo lian monŝanĝon, kiam Kapro forkuris sen pagi ion ajn.
Sofer-la ti bien ankoler. Li’nn ale san retourn Lisien so kas.
La ŝoforo tre incitiĝis. Li forkuris sen doni al Hundo lian monŝanĝon.
Akoz samem azordi, Lisien galoup deryer loto pou louk andan e rod sofer ki ti dwa li kas la.
Tial, eĉ hodiaŭ, Hundo kuras al aŭto por rigardi enen kaj trovi la ŝoforon, kiu ŝuldas al li lian monŝanĝon.
Kabri sove kan li tann loto pase. Li gagn per ki aret li parski li pa’nn pey so traze.
Kapro forkuras de la sono de aŭto. Ŝi timas ke ŝi estos arestita, ĉar ŝi ne pagis sian tarifon.
Ek Vas pa ti pe pran kont kan loto vini. Vas pran so letan pou travers sime parski li kone li’nn pey so traze net.
Kaj bovo ne ĝenas sin, kiam aŭto venos. Bovo prenas sian tempon transirante la vojon, ĉar ŝi scias, ke ŝi pagis tutan sian tarifon.