ある日、ウサギが川のほとりを歩いていました。
Iun tagon Kuniklo marŝis laŭ la riverbordo.
カバもそこで散歩をしながら、おいしい緑の草を食べていました。
Hipo ankaŭ estis tie, kie li promenis kaj manĝis iom da bongusta verda herbo.
カバは、ウサギがそこにいるとは知らず、あやまってウサギの足を踏んでしまいました。ウサギはカバに向かって怒鳴りはじめました。「おい、カバ!わたしの足を踏んでいるのが分からないのか?」
Hipo ne vidis ke Kuniklo estis tie kaj ŝi senintence paŝis sur la piedo de Kuniklo. Kuniklo ekkriis al Hipo, “Vi, Hipaĉo! Ĉu vi ne vidis ke vi paŝas sur mia piedo?”
カバは、ウサギに謝りました。「ほんとうにごめんね。あなたが見えなかったのよ。どうか許して!」けれどもウサギは聞き入れず、カバに向かって叫びました。「わざとやっただろ!今に見てろ。ただじゃすまないぞ!」
Hipo pardonpetis al Kuniklo, “Mi tre bedaŭras. Mi ne vidis vin. Mi petas vian pardonon!” Sed Kuniklo ne volis aŭskulti kaj li kriis al Hipo, “Vi faris tion intence! Iutage vi vidos! Vi pagos!”
ウサギは火を探しに行き、こう言いました。「行け!草を食べるために水から出てきた時、カバを燃やしてしまえ。やつは、わたしの足を踏んだんだ!」火は「お安い御用です。友達のうさぎさん。お望み通りにやりますよ」と答えました。
Kuniklo iris trovi Fajron kaj diris, “Iru kaj bruligu Hipon, kiam ŝi elvenis de la akvo por manĝi herbon. Ŝi paŝis sur min!” Fajro respondis, “Neniu problemo, Kuniklo, mia amiko. Mi laŭ via demando faros.”
その後、カバが川から遠く離れた場所で草を食べていると、「ビューン!」と火がつき炎が上がりました。炎はカバの毛を燃やし始めました。
Poste Hipo estis manĝante herbon malproksime de la rivero, kiam, “Vus!” Fajro ekflamiĝis. La flamoj ekbruligis la hararon de Hipo.
カバは泣き出し、水を求めて走りました。カバの毛は全部火によって燃やされてなくなりました。カバは泣き続けました。「わたしの毛が火で燃えた!わたしの毛はすっかりなくなっちゃった。わたしの美しい毛が!」
Hipo ekploris kaj kuris al la akvo. Ŝia hararo tute forbrulis per la fajro. Hipo senĉese kriis, “Mia hararo forbrulis en la fajro! Mia hararo estas forbrulinta! Mia bela hararo!”
ウサギはカバの毛が燃やされて嬉しくなりました。そして、カバはこの日を機に火を恐れて、水から離れたところには二度と行かなくなりました。
Kuniklo ĝojis ke la hararo de Hipo estis forbrulinta. Kaj ĝis nun, pro timo de fajro, la hipopotamoj neniam iras malproksime de la akvo.