Reiri al la rakontolisto
Un giorno, mamma raccolse molta frutta.
Iun tagon panjo aĉetis multe da fruktoj.
“Possiamo avere un po’ di frutta?” Chiedemmo. “Mangeremo la frutta stasera.” Disse mamma.
“Kiam ni povas manĝi la fruktojn?” ni demandas. “Ni manĝos la fruktojn ĉi-vespere,” diras panjo.
Mio fratello Rahim era molto ingordo. Assaggiò tutta la frutta. Mangiò molta di essa.
Mia frato Rahim estas avida. Li gustumas ĉiujn fruktojn. Li manĝas multe da fruktoj.
“Guarda cosa ha fatto Rahim!” gridò il mio fratellino più piccolo. “Rahim è monello ed egoista!” Dissi io.
“Rigardu, kion faris Rahim!” mia frateto ekkriis. “Rahim petolemas kaj egoistas,” diras mi.
Mamma si arrabbiò con Rahim.
Panjo koleras kontraŭ Rahim.
Anche noi eravamo arrabbiati con Rahim, ma lui non si sentiva in colpa.
Ni ankaŭ koleras kontraŭ Rahim. Sed Rahim ne bedaŭras.
“Non punirai Rahim?” Chiese il mio fratellino.
“Ĉu vi ne punos Rahim?” demandas mia frateto.
“Rahim, presto te ne pentirai,” avvertì la mamma.
“Rahim, vi baldaŭ bedaŭros,” avertas panjo.
Rahim cominciò a sentirsi male.
Rahim eksentas sin malbona.
“Mi fa malissimo la pancia,” bisbigliò Rahim.
“Mia ventro doloras,” flustras Rahim.
Mamma sapeva che questo sarebbe successo. La frutta stava punendo Rahim!
Panjo sciis ke tio okazos. La fruktoj punas Rahim!
Più tardi, Rahim chiese scusa a tutti noi. “Non sarò più così ingordo,” promise. E noi tutti gli credemmo.
Poste Rahim petas pardonon al ni. “Mi neniam plu tiel avidos,” li promesas. Kaj ni ĉiuj kredas lin.
Verkita de: Adelheid Marie Bwire
Ilustrita de: Melany Pietersen
Tradukita de: Laura Pighini
Laŭtlegita de: Sonia Pighini