Una mattina presto, la nonna di Vusi lo chiamò. “Vusi, per favore, porta quest’ uovo ai tuoi genitori. Vogliono cucinare una grandissima torta per il matrimonio di tua sorella.”
Frue iun matenon la avino de Vusi vokis lin, “Vusi, bonvolu porti tiun ĉi ovon al viaj gepatroj. Ili volas fari grandan kukon por la edziniĝo de via fratino.”
Nella strada per la casa dei genitori, Vusi incontrò due ragazzi che raccoglievano frutta. Uno dei ragazzi prese l’uovo e lo lanciò contro l’albero. L’uovo si ruppe.
Survoje al siaj gepatroj Vusi renkontis du knabojn kiuj kolektis fruktojn. Unu el la knaboj ekprenis la ovon de Vusi kaj pafis ĝin al arbo. La ovo rompiĝis.
“Che cosa hai fatto?” Pianse Vusi. “Quell’uovo era per una torta! la torta era per il matrimonio di mia sorella. Che cosa farà lei ora senza torta di matrimonio?”
“Kion vi faris?” ekkriis Vusi. “Tiu ovo estis por kuko. La kuko estis por la edziniĝo de mia fratino. Kion diros mia fratino, se ne estos geedziĝa kuko?”
I ragazzi si sentirono in colpa per aver stuzzicato Vusi. “Non possiamo aiutarti con la torta, ma prendi questo bastone da passeggio per tua sorella.” Disse uno. Vusi continuò per il suo cammino.
La knaboj tre bedaŭris ke ili mokis Vusi. “Ni ne povas helpi pri la kuko, sed jen bastono por via fratino,” unu el ili diris. Vusi daŭrigis sian vojaĝon.
Per la strada incontrò due uomini che stavano costruendo una casa. “Possiamo usare quel bastone robusto?” chiese uno. Ma il bastone non era abbastanza robusto per costruire e si ruppe.
Survoje li renkontis du virojn kiuj konstruis domon. “Ĉu ni povas uzi tiun fortan bastonon?” demandis unu el ili. Sed la bastono ne estis sufiĉe forta, kaj ĝi rompiĝis.
“Che cosa avete fatto?” pianse Vusi. “Quel bastone era un regalo per mia sorella. I raccoglitori di frutta me l’hanno dato perché hanno rotto l’uovo per la torta. La torta era per il matrimonio di mia sorella. Ora non c’è l’uovo, la torta o il regalo. Cosa dirà mia sorella?”
“Kion vi faris?” ekkriis Vusi. “Tiu bastono estis donaco por mia fratino. La fruktokolektistoj donis la bastonon al mi, ĉar ili rompis la ovon por la kuko. La kuko estis por la geedziĝo de mia fratino. Nun estas neniu ovo, neniu kuko, kaj neniu donaco. Kion diros mia fratino?”
I costruttori si sentirono in colpa per aver rotto il bastone. “Non possiamo aiutarti con la torta, ma prendi questa paglia per tua sorella” disse uno. E così Vusi continuò il suo viaggio.
La konstruistoj tre bedaŭris ke ili rompis la bastonon. “Ni ne povas helpi pri la kuko, sed jen iom da tegmenta pajlo por via fratino,” diris unu el ili. Kaj do Vusi daŭrigis sian vojaĝon.
Per la strada, Vusi si imbatté in un contadino e la sua mucca. “Che deliziosa paglia, posso averne un po’?” Chiese la mucca. Ma la paglia era così buona che la mucca la mangiò tutta!
Survoje Vusi renkontis bieniston kaj bovinon. “Kia bongusta pajlo, ĉu mi rajtas manĝeti iomete?” demandis la bovino. Sed la pajlo estis tiel bongusta, ke la bovino manĝis ĉiom!
“Che cosa hai fatto!” pianse Vusi. “Quella paglia era un regalo per mia sorella. I costruttori me l’hanno data perché hanno rotto il bastone dei raccoglitori di frutta. I raccoglitori di frutta mi hanno dato il bastone perché hanno rotto l’uovo per la torta di mia sorella. La torta era per il suo matrimonio. Ora non avrà l’uovo, la torta, o il regalo. Che cosa dirà mia sorella?”
“Kion vi faris?” ekkriis Vusi? “Tiu pajlo estis donaco por mia fratino. La konstruistoj donis la pajlon al mi, ĉar ili rompis la bastonon de la fruktokolektistoj. La fruktokolektistoj donis la bastonon al mi, ĉar ili rompis la ovon por la kuko de mia fratino. La kuko estis por la edziniĝo de mia fratino. Nun estas neniu ovo, neniu kuko, kaj neniu donaco. Kion diros mia fratino?”
La mucca si sentì in colpa per essere stata ingorda. Il contadino accordò che la mucca sarebbe andata con Vusi come regalo per sua sorella. E così Vusi continuò il suo viaggio.
La bovino tre bedaŭris ke ŝi tiel avidis. La bienisto konsentis ke la bovino iru kun Vusi kiel donaco por lia fratino. Kaj Vusi pluiris sur la vojo.
Ma la mucca scappò di nuovo dal contadino all’ora di cena. E Vusi si perse nel viaggio. Arrivò tardissimo al matrimonio di sua sorella. Gli ospiti stavano già mangiando.
Sed la bovino rekuris al la bienisto je horo vespermanĝa. Kaj Vusi perdiĝis dum sia vojaĝo. Li alvenis tre malfrue por la geedziĝo de sia fratino. La gastoj jam estis manĝantaj.
“Che cosa faccio ora?” Pianse Vusi. “La mucca che è scappata era il regalo in cambio della paglia che i costruttori mi hanno dato. Me l’hanno data perché hanno rotto il bastone che mi avevano dato i raccoglitori di frutta. I raccoglitori di frutta me l’hanno dato perché hanno rotto l’uovo per la tua torta. Ora non ho l’uovo, la torta o il regalo.”
“Kion mi faru?” ekkriis Vusi. “La bovino kiu forkuris estis donaco, kompense pro la pajlo, kiun donis al mi la konstruistoj. La konstruistoj donis al mi la pajlon, ĉar ili rompis la bastonon de la fruktokolektistoj. La fruktokolektistoj donis al mi la bastonon, ĉar ili rompis la ovon por la kuko. La kuko estis por la geedziĝo. Nun estas neniu ovo, neniu kuko, kaj neniu donaco.”
La sorella di Vusi rifletté un momento e poi disse: “Vusi, fratello mio, non mi importa dei regali. Non mi importa nemmeno della torta! Siamo tutti qui insieme, io sono felice. Ora indossa i tuoi vestiti belli e festeggiamo questo giorno!” E quello fu ciò che Vusi fece.
La fratino de Vusi pensis iomete, tiam ŝi diris, “Vusi, mia frato, ne vere gravas al mi la donacoj. Eĉ ne la kuko! Ni ĉiuj estas kune ĉi tie, do mi ĝojas. Nun surmetu viajn bonajn vestaĵojn, kaj ni festu tiun ĉi tagon!” Kaj do Vusi tion faris.
Nina Orange
Wiehan de Jager
Laura Pighini
Sonia Pighini
itala
4-a nivelo
