Pollo e Millepiedi erano amici. Ma erano sempre in competizione fra loro. Un giorno decisero di giocare a calcio per decidere chi fosse il miglior giocatore.
Koko kaj Milpiedulo estis amikoj. Sed ili ĉiam konkuris unu kontraŭ la alia. Iun tagon ili decidis ludi futbalon por vidi, kiu estis la pli bona ludanto.
Andarono in un campo da calcio e cominciarono la partita. Pollo era veloce, ma Millepiedi di più. Pollo calciava lontano, ma Millepiedi di più. Pollo cominciò a mettere il broncio.
Ili iris al la ludkampo kaj ekludis. Koko estis rapida, sed Milpiedulo estis pli rapida. Koko piedbatis malproksimen, sed Milpiedulo piedbatis pli malproksimen. Koko eksentis sin malkontenta.
Decisero di giocare i rigori. Millepiedi andò in porta per primo. Pollo segnò solo un goal. Poi fu il suo turno in porta.
Ili decidis ludi punŝoton. Unue, Milpiedulo estis la golulo. Koko gajnis nur unu golon. Tiam estis la vico de Koko gardi la golejon.
Millepiedi calciò la palla e segnò. Poi dribblò e segnò ancora. Poi tirò un colpo di testa e segnò. Millepiedi segnò cinque goal.
Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo kapbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo gajnis kvin golojn.
Pollo era furioso di aver perso. Era proprio un pessimo perdente. Millepiedi cominciò a ridere perché il suo amico ne stava facendo una tragedia.
Koko koleregis, ĉar ŝi perdis la ludon. Ŝi estis tre malbona perdanto. Milpiedulo ekridis, ĉar lia amiko faris tiom da bruo pri tio.
Pollo era così arrabbiato che aprì il suo becco e ingoiò Millepiedi.
Koko tiel koleris ke ŝi larĝe malfermis la bekon kaj forglutis la milpiedulon.
Mentre pollo camminava verso casa, incontrò Mamma Millepiedi. “Hai per caso visto mio Figlio?” Pollo non disse nulla. Mamma Millepiedi era preoccupata.
Dum Koko marŝis hejmen, ŝi renkontis Milpiedul-patrinon. Milpiedul-patrino demandis, “Ĉu vi vidis mian infanon?” Koko nenion diris. Milpiedul-patrino maltrankviliĝis.
Poi, Mamma Millepiedi udì una piccola voce. “Aiutami Mamma!” pianse. Mamma Millepiedi si guardò intorno e ascoltò attentamente. La voce veniva da dentro il pollo.
Tiam Milpiedul-patrino aŭdis voĉeton. “Helpu min, panjo!” kriis la voĉo. Milpiedul-patrino ĉirkaŭrigardis kaj aŭskultis atente. La voĉo venis el ene de la koko.
Mamma Millepiedi urlò. “Usa il tuo potere speciale bambino mio!” Millepiedi può emanare cattivi odori e un sapore orribile. Pollo cominciò a sentirsi male.
Milpiedul-patrino ekkriis, “Uzu vian specialan povon, mia infano!” La milpieduloj povas fari malbonan odoron kaj malbonan guston. Koko eksentis sin malsana.
Pollo ruttò. Poi ingoio e poi sputò. Poi starnutì e tossì. E tossì. Il millepiedi era disgustoso!
Koko ruktis. Tiam ŝi glutis kaj kraĉis. Tiam ŝi ternis kaj tusis. Kaj tusis. La milpiedulo estis naŭzega!
Pollo tossì finché non sputò fuori il millepiedi che era nel suo stomaco. Mamma Millepiedi e il suo bambino strisciarono sopra un albero per nascondersi.
Koko tusis, ĝis ŝi eltusigis la milpiedulon kiu estis en ŝia stomako. Milpiedul-patrino kaj ŝia infano suprenrampis sur arbo kaj kaŝis sin.
Da quel momento, polli e millepiedi sono nemici.
Ekde tiam la kokoj kaj la milpieduloj estis malamikoj.
Winny Asara
Magriet Brink
Laura Pighini
Sonia Pighini
itala
3-a nivelo
