Capra, Cane e Mucca erano grandi amici. Un giorno andarono in gita in un taxi.
Kapro, Hundo kaj Bovo estis tre bonaj amikoj. Iun tagon ili vojaĝis en taksio.
Quando arrivarono alla fine del viaggio, il tassista chiese loro di pagare la tariffa. Mucca pagò la sua parte.
Kiam ili atingis la finon de sia vojaĝo, la ŝoforo petis ilin pagi siajn tarifojn. Bovo pagis sian tarifon.
Cane pagò un po’ di più, perché non aveva i soldi esatti.
Hundo pagis iom pli, ĉar li ne havis la ĝustan monon.
Il tassista stava per dare a Cane il suo resto quando Capra scappò senza pagare nulla.
La ŝoforo estis dononta al Hundo lian monŝanĝon, kiam Kapro forkuris sen pagi ion ajn.
Il tassista era molto arrabbiato. Se ne andò via senza dare a Cane il suo resto.
La ŝoforo tre incitiĝis. Li forkuris sen doni al Hundo lian monŝanĝon.
Ecco perché, ancora oggi, Cane corre verso le macchine per sbirciare dentro e cercare il tassista che gli deve il suo resto.
Tial, eĉ hodiaŭ, Hundo kuras al aŭto por rigardi enen kaj trovi la ŝoforon, kiu ŝuldas al li lian monŝanĝon.
Capra corre via al rumore di una macchina. Ha paura che la arrestino per non aver pagato la sua parte.
Kapro forkuras de la sono de aŭto. Ŝi timas ke ŝi estos arestita, ĉar ŝi ne pagis sian tarifon.
E Mucca non si preoccupa quando passa una macchina. Mucca si prende il suo tempo per attraversare la strada perché sa di aver pagato la sua parte.
Kaj bovo ne ĝenas sin, kiam aŭto venos. Bovo prenas sian tempon transirante la vojon, ĉar ŝi scias, ke ŝi pagis tutan sian tarifon.