Poul ak Annipye te zanmi. Men yo te toujou nan konpetisyon yonn ak lòt. Yon jou yo deside jwe foutbòl pou wè kiyès ki pifò.
Koko kaj Milpiedulo estis amikoj. Sed ili ĉiam konkuris unu kontraŭ la alia. Iun tagon ili decidis ludi futbalon por vidi, kiu estis la pli bona ludanto.
Yo ale sou teren foutbòl enpi yo kòmanse jwe. Poul la te rapid men Annipye te pi rapid toujou. Poul la choute boul la byen lwen men Annipye choute’l pi lwen toujou. Poul la kòmanse fache.
Ili iris al la ludkampo kaj ekludis. Koko estis rapida, sed Milpiedulo estis pli rapida. Koko piedbatis malproksimen, sed Milpiedulo piedbatis pli malproksimen. Koko eksentis sin malkontenta.
Yo deside ale nan penalite. Annipye te gadyen bi nan pwemye tou a. Poul la bay yon gòl. Koulyè a se Poul la ki gadyen bi an.
Ili decidis ludi punŝoton. Unue, Milpiedulo estis la golulo. Koko gajnis nur unu golon. Tiam estis la vico de Koko gardi la golejon.
Annipye choute boul la enpi li bay yon gòl. Annipye bay yon lòt gòl. Annipye kouri ak boul la nan pye’l enpi li bay yon twazyèm gòl. Nan total, Annipye bay senk gòl.
Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo kapbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo gajnis kvin golojn.
Poul la tèlman fache ke li pèdi. Li pa renmen pèdi. Annipye tonbe ri lè li wè zanmi li an fache.
Koko koleregis, ĉar ŝi perdis la ludon. Ŝi estis tre malbona perdanto. Milpiedulo ekridis, ĉar lia amiko faris tiom da bruo pri tio.
Poul lan te si tèlman fache ke li louvri bèk li li pou’l vale Annipye.
Koko tiel koleris ke ŝi larĝe malfermis la bekon kaj forglutis la milpiedulon.
Pandan poul lan tap mache pou ale lakay li, li kwaze ak manman Annipye. Manman an mande li “Ou pa wè pitit mwen an?” Poul la pa reponn anyen. Manman Annipye vin sispèk yon bagay.
Dum Koko marŝis hejmen, ŝi renkontis Milpiedul-patrinon. Milpiedul-patrino demandis, “Ĉu vi vidis mian infanon?” Koko nenion diris. Milpiedul-patrino maltrankviliĝis.
Se konsa, manman Annipye tande yon ti vwa kap di. “Ede’m manman!”. Manman an vire tèt li tout bò pou’l tande kote vwa sa a te sòti. Vwa a te soti anndan vant poul la.
Tiam Milpiedul-patrino aŭdis voĉeton. “Helpu min, panjo!” kriis la voĉo. Milpiedul-patrino ĉirkaŭrigardis kaj aŭskultis atente. La voĉo venis el ene de la koko.
Manman Annipye rele byen fò, “Sèvi ak pouvwa ou genyen an pitit mwen!”. Annipye yo gen pouvwa degaje move lodè ak move gou. Poul la kòmanse pa santi’l byen.
Milpiedul-patrino ekkriis, “Uzu vian specialan povon, mia infano!” La milpieduloj povas fari malbonan odoron kaj malbonan guston. Koko eksentis sin malsana.
Li kòmanse rann gaz, li krache, li ekstènye enpi li touse…touse…touse. Annipye te gen move gou!
Koko ruktis. Tiam ŝi glutis kaj kraĉis. Tiam ŝi ternis kaj tusis. Kaj tusis. La milpiedulo estis naŭzega!
Poul la tèlman touse ke Annipye sòti nan vant li. Manman Annipye ak pitit li ranpe al kache anba yon pyebwa.
Koko tusis, ĝis ŝi eltusigis la milpiedulon kiu estis en ŝia stomako. Milpiedul-patrino kaj ŝia infano suprenrampis sur arbo kaj kaŝis sin.
Depi jou sa a, poul ak annipye enmi.
Ekde tiam la kokoj kaj la milpieduloj estis malamikoj.
Verkita de: Winny Asara
Ilustrita de: Magriet Brink
Tradukita de: ACE Haiti-University of Notre Dame USA
Winny Asara
Magriet Brink
ACE Haiti-University of Notre Dame USA
kreola (haitia)
3-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
