एक दिन, माँ को बहुत सारे फल मिले।
Iun tagon panjo aĉetis multe da fruktoj.
हमने पूछा “क्या हम कुछ फल ले सकते हैं?” माँ ने कहा “हम फल आज रात में खायेंगे”।
“Kiam ni povas manĝi la fruktojn?” ni demandas. “Ni manĝos la fruktojn ĉi-vespere,” diras panjo.
मेरा भाई रहीम लालची है। उसने सारे फल चखे। उसमें से बहुत सारे खा लिए।
Mia frato Rahim estas avida. Li gustumas ĉiujn fruktojn. Li manĝas multe da fruktoj.
“देखो रहीम ने क्या किया!” मेरा छोटा भाई चिल्लाया। “रहीम बदमाश और मतलबी है” मैंने कहा।
“Rigardu, kion faris Rahim!” mia frateto ekkriis. “Rahim petolemas kaj egoistas,” diras mi.
माँ रहीम पर नाराज़ हुईं।
Panjo koleras kontraŭ Rahim.
हम भी रहीम से नाराज़ हैं। पर रहीम को कोई अफ़सोस नहीं है।
Ni ankaŭ koleras kontraŭ Rahim. Sed Rahim ne bedaŭras.
“आप रहीम को दंड नहीं देंगी?” छोटे भाई ने पूछा।
“Ĉu vi ne punos Rahim?” demandas mia frateto.
“रहीम, तुमको जल्द ही अफ़सोस होगा”, माँ ने चेतावनी दी।
“Rahim, vi baldaŭ bedaŭros,” avertas panjo.
रहीम बीमार महसूस करने लगा।
Rahim eksentas sin malbona.
“मेरे पेट में बहुत दर्द हो रहा है”, रहीम ने धीरे से कहा।
“Mia ventro doloras,” flustras Rahim.
माँ जानती थी कि ये होगा। फल रहीम को दंड देंगे।
Panjo sciis ke tio okazos. La fruktoj punas Rahim!
बाद में, रहीम ने हम से माफ़ी माँगी। “मैं कभी भी इतना लालच नहीं करूँगा,” उसने वचन दिया। और हम सबने उस पर भरोसा कर लिया।
Poste Rahim petas pardonon al ni. “Mi neniam plu tiel avidos,” li promesas. Kaj ni ĉiuj kredas lin.
Adelheid Marie Bwire
Melany Pietersen
Nandani
hindia
2-a nivelo
Sonregistraĵo por tiu ĉi rakonto ankoraŭ mankas.
