बकरी, कुत्ता और गाय बहुत अच्छे दोस्त थे। एक दिन वे टैक्सी से एक यात्रा पर निकले।
Kapro, Hundo kaj Bovo estis tre bonaj amikoj. Iun tagon ili vojaĝis en taksio.
उनकी यात्रा समाप्त होने पर टैक्सीवाले ने उन्हें अपना किराया देने के लिए कहा। गाय ने अपने किराया दे दिया।
Kiam ili atingis la finon de sia vojaĝo, la ŝoforo petis ilin pagi siajn tarifojn. Bovo pagis sian tarifon.
कुत्ते ने थोड़ा ज़्यादा किराया दिया क्योंकि उसके पास खुले पैसे नहीं थे।
Hundo pagis iom pli, ĉar li ne havis la ĝustan monon.
टैक्सीवाला कुत्ते को बकाया पैसे देने ही वाला था कि तभी बकरी पैसे दिए बिना ही भाग गई।
La ŝoforo estis dononta al Hundo lian monŝanĝon, kiam Kapro forkuris sen pagi ion ajn.
टैक्सीवाला बहुत गुस्सा हो गया। वह भी कुत्ते को बकाया पैसे दिए बिना ही चला गया।
La ŝoforo tre incitiĝis. Li forkuris sen doni al Hundo lian monŝanĝon.
इसी वजह से आज भी कुत्ता गाड़ी के पीछे भागता है ताकि वह उसके अंदर देख सके और उस टैक्सी चालक को ढूँढ़ सके जिसे उसके बकाया पैसे लौटाने हैं।
Tial, eĉ hodiaŭ, Hundo kuras al aŭto por rigardi enen kaj trovi la ŝoforon, kiu ŝuldas al li lian monŝanĝon.
बकरी गाड़ी की आवाज़ सुनकर भाग जाती है। उसे डर है कि कहीं उसे बकाया किराया न देने के कारण गिरफ़्तार न कर लिया जाए।
Kapro forkuras de la sono de aŭto. Ŝi timas ke ŝi estos arestita, ĉar ŝi ne pagis sian tarifon.
और गाय को गाड़ी के आने से कोई फ़र्क नहीं पड़ता। गाय आराम से सड़क पार करती है क्योंकि वह (same as above) जानती है कि उसने अपना पूरा किराया दे दिया है।
Kaj bovo ne ĝenas sin, kiam aŭto venos. Bovo prenas sian tempon transirante la vojon, ĉar ŝi scias, ke ŝi pagis tutan sian tarifon.