એક દિવસ, એક સુખી કુટુંબ હતી.
Iam estis feliĉa familio.
તેઓ એ કોઈ દિવસ ઝગડા ના કર્યા. તેઓ તેના મા બાપ ને ઘર માં અને ખેત માં મદદ કર્યા.
Ili neniam interbatalis. Ili helpis siajn gepatrojn hejme kaj kampe.
પણ આગ પાસે જવા ની રજા નતી.
Sed ili ne rajtis proksimiĝi al fajro.
બધું કામ રત્ન કરવા નું હતું, કારણ કે તેઓ મીણ થઈ બાળકો હતા!
Ili ĉiam devis nokte fari sian laboron. Ĉar ili estis faritaj el vakso.
પણ એક દિવસ, એક છોકરો ને બહારે તડકા માં જવું તું.
Sed unu el la knaboj sopiris eliri en la sunlumon.
એક દિવસ તેને બહુ જવું તું. એના ભાઈઉ એને ચેતવણી આપી…
Iun tagon la sopiro estis tro forta. Liaj fratoj avertis lin…
પણ બહુ મોડું થયું! એ તાપ માં ઓગળી ગયો.
Sed jam estis tro malfrue! Li fluidiĝis pro la varmega suno.
એને જોય ને બીજા મીણ ના બાળકો ઉદાસ હતા.
La vaksinfanoj tiel malĝojis vidi sian fraton forfandiĝi.
પણ તેઓ પાસે એક યોજના હતી. તેઓ મીણ માં થી એક પક્ષી બનાવુ.
Sed ili faris planon. Ili formis la fandiĝintan vakson kaj kreis birdon.
પક્ષી ભાઈ લય ને એક ઊંચો પહાડ પર લય ગયા.
Ili transportis sian birdo-fraton supren al alta monto.
જ્યારે સૂરજ ઉગવા માંડ્યું, એ ગીત ગાયું અને ઉડી ગયો.
Kaj kiam la suno leviĝis, li forflugis kantante en la matenlumo.