Es war einmal eine glückliche Familie.
Iam estis feliĉa familio.
Sie stritten nie miteinander. Sie halfen ihren Eltern im Haus und auf den Feldern.
Ili neniam interbatalis. Ili helpis siajn gepatrojn hejme kaj kampe.
Aber sie durften nicht in die Nähe von Feuer.
Sed ili ne rajtis proksimiĝi al fajro.
Sie mussten all ihre Arbeit nachts verrichten. Denn sie waren aus Wachs!
Ili ĉiam devis nokte fari sian laboron. Ĉar ili estis faritaj el vakso.
Aber einer der Jungen sehnte sich nach dem Sonnenlicht.
Sed unu el la knaboj sopiris eliri en la sunlumon.
Eines Tages war die Sehnsucht zu groß. Seine Brüder warnten ihn …
Iun tagon la sopiro estis tro forta. Liaj fratoj avertis lin…
Aber es war zu spät! Er schmolz in der heißen Sonne.
Sed jam estis tro malfrue! Li fluidiĝis pro la varmega suno.
Die Wachskinder waren sehr traurig sehen zu müssen, wie ihr Bruder dahin schmolz.
La vaksinfanoj tiel malĝojis vidi sian fraton forfandiĝi.
Aber sie schmiedeten einen Plan. Sie formten den geschmolzenen Wachsklumpen zu einem Vogel.
Sed ili faris planon. Ili formis la fandiĝintan vakson kaj kreis birdon.
Sie brachten ihren Vogelbruder auf einen hohen Berg.
Ili transportis sian birdo-fraton supren al alta monto.
Und als die Sonne aufging, flog er singend davon ins Morgenlicht.
Kaj kiam la suno leviĝis, li forflugis kantante en la matenlumo.